❝Sprawiłeś, że kwiaty wyrosły w moich płucach I chociaż są piękne Nie mogę oddychać ❞ A jego kochać się nie dało, kiedy na ironię losu, sam zakochiwał się łatwo. ℹ️#3 miejsce w zimowej edycji konkursu Splątane Nici, w kategorii romans.

Dziwne słowa, dziwne gesty, dziwne myśli. Ludzie mają różne twarze, a tylko niektóre pokazują innym. Charlie na pozór wydaje się optymistycznym, wesołym nastolatkiem pozbawionym problemów. Cała jego paczka przyjaciół tryska energią i korzysta z życia. Definicją młodości są dla nich związki, imprezy, spotkania po szkole, pizza i głośna muzyka. Jak większość osób maskują prawdziwe uczucia, obawy czy pragnienia. Nowa uczennica liceum wydaje się odstawać od tej reguły. Nie stara się dopasować do kolorowego, pachnącego piwem i skandalami otoczenia. Ale czy jest w tym całkowicie szczera? Bo przecież nie bez powodu istnieje dwa razy więcej twarzy niż ludzi. I każdy jest na swój sposób skrzywdzony, nawet jeśli usilnie próbuje to ukryć. 2 część opowiadania pt. "Strange Boy" (fabuły nie są ze sobą ściśle powiązane)

"Prawda jest straszna, ale niewiedza jeszcze gorsza" - Becca Fitzpatrick, "Cisza" Wyobrażasz sobie obudzić się pewnego dnia i nic nie pamiętać? Kim jesteś, jak wyglądasz, które twarze należą do Twoich bliskich? Naomi zna to uczucie bezsilności i przerażającej pustki. Wszystko jest dla niej nowe, mieszkanie wydaje się na pozór obce, tak samo mężczyzna, który jako pierwszy pojawia się w jej nowej rzeczywistości. Dziewczyna musi nauczyć się wszystkiego od początku. Nie będzie to łatwe, ale jest zdeterminowana, by jej wspomnienia wróciły. Chce pamiętać. Nieważne, jaką cenę będzie jej za to zapłacić.

❝Niektóre historie są zbyt ważne, zbyt poruszające, by je zignorować. Są jak płomień rozświetlający mrok, który kusi swym ciepłem, ale jednak potrafi sparzyć.❞ Poznaj Konstancję, którą molestował ojciec pijaczyna. Poznaj Alberta, który namawiał swoją dziewczynę do aborcji. Poznaj Stasia, który powiedział rodzicom, że jest gejem. Poznaj Zośkę, która została zgwałcona. Poznaj Tereskę, która przestała jeść. Poznaj Marysię, która urodziła. Poznaj Julkę, która zawsze chciała dobrze. Poznaj Daniela, który zabił brata. I poznaj mnie. Śmierć. *** "Śmierć w pigułce" to zbiór ośmiu historii, które mogłyby przydarzyć się każdemu z nas. Mogłeś być jednym z nich. Żadna z tych opowieści nie będzie miła. Żadna z nich nie będzie przyjemna. Życie takie nie jest. Chociaż w tytule widzisz śmierć, zapraszam na opowieść o życiu. Okładka autorstwa @neverwinternight i serdecznie za nią dziękuję! Praca wygrała konkurs "Splątane Nici" w kategorii opowiadanie.

❝Podobno irysy są oznaką zbliżającego się uczucia. I tylko podobno ma ono nie przynieść cierpienia.❞ Opowieść o miłości, która próbowała przechytrzyć samą Śmierć. Uwaga: Duże przeskoki czasowe, krótkie części. Okładka autorstwa @neverwinternight.

❝Gdzie jesteś, Alice?❞ Alice miała kota Archimedesa, obsesję na punkcie żelków oraz brzydki sekret. Logan natomiast nie miał nic prócz Alice. Okładka autorstwa @oneyellowbee i serdecznie za nią dziękuję!

Poznałem Aleksandrę na zajęciach teatralnych, co klasyfikowało naszą znajomość jako „niezwykłą", bowiem według ludzi, którzy mnie otaczali, sztuka nie była niczym interesującym. Jeśli o mnie chodzi, chciałem spełnić swoje marzenie i pokazać dziadkowi, wyjadaczowi z teatralnych desek, że też potrafię grać. Natomiast nie mogłem zrozumieć, co robi tam Aleksandra. Zawsze cicha, wydawać by się mogło, że zupełnie niezainteresowana ludźmi, a przecież to oni tworzą przedstawienie. Najbardziej jednak zdziwiłem się, kiedy otrzymała główną rolę męską. I chociaż moja duma nie potrafiła się z tym pogodzić, naprawdę dobrze grała. Jakiś czas później udało mi się odkryć jej sekret. Wcale nie grała. Po prostu była sobą - już nie Aleksandrą, a Florianem. Okładka: -felixo

Janek od zawsze uwielbiał skrzypce. Czuł, że między nim a tym instrumentem jest szczególna więź, której nie jest w stanie rozerwać nic - nawet demony przeszłości, które osaczają go wszędzie i sprawiają, że nie może o nich zapomnieć. Mury, które wybudował wokół siebie, nie pozwalają nikomu dostać się do jego małego świata - tego świata ze skrzypcami, muzyką klasyczną i rozgwieżdżonym niebem widzianym przez okno. I na pewno nie spodziewał się, ile jest w stanie zmienić pewien blondyn ze skrzypcami na ramieniu, który pewnego dnia pojawił się w oknie naprzeciwko. Opowiadanie jest odpowiedzią na akcję pn. „Kolorowe słowa" z inicjatywy grupy Piórowładni (@Piorowladni) na Facebooku (https://www.facebook.com/groups/685946204908306/)

Will od zawsze chciał malować, a Nico nigdy nie chciał się żenić.

- Skąd wiesz? - Wykrztusiła wreszcie, po pięciu minutach pustego wgapiania się we mnie. Miała duże orzechowe oczy poplamione jasną zielenią. Były hipnotyzujące. - Ty tego nie czujesz? Mój zapach na ciebie nie działa? Nie masz wrażenia słabości, przekonania, że musisz być przy mnie? Odsunąłem się, uświadamiając sobie, że wciąż zaciskam dłonie na jej kruchych ramionach. Była wychudzona, sweter wisiał na niej jak na wieszaku. Bałem się pofolgować własnym emocjom w obawie, by nie zrobić jej krzywdy - tak nie powinno być. Wilk powinien być silny. - Gdy spotykasz Mate, doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. Dziewczyna odsunęła się ode mnie jeszcze o kilka kroków. Ciężko usiadła na kanapie, którą wcześniej to ja miałem nieprzyjemność zajmować i objęła się ramionami. Dlaczego wydawała się przy tym taka załamana? W końcu ku mojemu wielkiemu zdziwieniu parsknęła krótkim, trochę histerycznym śmiechem. Parsknęła śmiechem! - Bardzo ci współczuję - rzuciła. - Ty chyba naprawdę nie wiesz kim jestem.