"lustum enim est bellum quibus necessarium, et pia arma ubi nulla nisi in armis spes est." Üçüncü dünya savaşından sonra insanlık yerle bir olmuştu. Birbirimizle yarışırcasına diktiğimiz binalar artık sadece birer harabeydi,yüzlerce hayvanın nesli sonsuza kadar tükenmişti,nükleer savaş sonrasında topraklar eski verimliliğinden çok şey kaybetmişti. Geride kalan insanlar,gruplar kurmuşlar ve bu gruplar arasında büyük çatışmalar yaşanmaya başlamıştı. Kaynak az,insan ise hala çoktu ve hayatta kalmak için öldürmek tek çareydi. (Post-apokaliptik bir Fırbar kurgusudur yani kıyamet sonrası temalıdır.)

Bak şimdi bir masal anlatacağım sana,iyi dinle beni.

"Göz kapaklarının gizlediği mavi renk gözlerini görmek için diğer bütün renklerden vazgeçebilirdim." Texting/metin

Ömer ona aşıktı. Hemen önünde duran sürekli saçıyla uğraşan kızıl afete aşıktı. Kardeşi gibi gördüğü kuzenin sevgilisine bı erkeğe aşıktı. Berk'e aşıktı

"Seni korumak istediğimi söyleyemedim... Sen o kadar zayıf değildin. Ama ben senden bile zayıftım."

"durup baktın göz ucuyla, başka biri vardı yanında sakin kalamazdım benim olacağını bilmesem"

for berk özkaya and ömer eren.

(Tamamlandı) - Unutma, kimse tamamen değişemez.

şarkıları severdim, ancak birini daha çok seversem, daha mı güzel olurdu şarkılar?

Kafasını sinirle, onu izleyen adama çevirdi. Mavi gözleri ve onunla uyumlu takım elbisesiyle gardiyan olmadığı ilk bakışta anlaşılıyordu. Uzun boyu yüzünden kafasını biraz daha kaldırdı. "Kimsin?" Fırat gülümseyerek cevapladı. "Kim olmamı isterdin?"