Shkoi pranë tij me hapa të ngadaltë e i qëndroi disa hapa larg, aq sa atij t'i mjaftonte t'i hidhte një shikim trupit të saj nga koka te këmbët e të kënaqej me pamjen që i servirej para. I bëri me shenjë t'i ulej në prehër. Ajo hodhi njëherë sytë përreth si për të kërkuar ndihmë e kur pa se askush nuk e kishte mendjen te ajo, u afrua te mashkulli përballë saj me trupin që i dridhej e me zemrën që i buçiste si e çmendur prej frikës. Uli kokën duke parë orën e saj të dorës e duke numëruar sekondat që kalonin, me shpresën se ato dy orët e fundit ndoshta do të kalonin më shpejt se zakonisht: gjë që doli një zhgënjim total. Ndjeu një dorë që iu vendos paturpësisht në të pasme e menjëherë ktheu kokën drejt tij duke e parë plotësisht e terrorizuar nga veprimi i tij i papritur. Ai, i kënaqur nga reagimi i saj, filloi të lëvizte dorën përgjatë pjesëve të saj femërore e herë pas herë i linte puthje në qafë. Ajo vendosi duart në kraharorin e tij të mirëformuar e filloi të bënte përpjekje për t'u larguar, ndonëse e dinte edhe vetë se nga aty nuk kishte kurrsesi shpëtim. Ndaloi kur duart e tij shtrënguan fort ato të sajat për të mos u larguar. E shikoi në fytyrë e vuri re se ai ishte duke nënqeshur. Afroi kokën pranë veshit të saj e filloi t'i pëshpëriste me një theks francez: -Shhhhh... Është vetëm fillimi...S'ke përjetuar asgjë ma cherie... Filluar më 18 shkurt 2018 Përfunduar më 5 maj 2018

Pa bërë zhurmë u ngrit prej krevatit ,me çarçafin rrethuar pas vetes dhe filloi të mblidhte rrobat e saj që ndodheshin në pllaka. Vështroi edhe një herë mashkullin që flinte përmbys në krevat dhe me një rrotullim sysh lëshoi çarçafin në tokë dhe filloi të vishej me qetësi. Mori takat e kuqe në dorë dhe I la në fund të krevatit,prej çantës së saj nxori një letër të vogël,e lapsin e saj të kuq të buzëve. "𝑭𝒂𝒍𝒆𝒎𝒊𝒏𝒅𝒆𝒓𝒊𝒕 𝒑𝒆𝒓 𝒌𝒆𝒕𝒆 𝒏𝒂𝒕𝒆...𝒆𝒑𝒐 𝒎𝒆 𝒅𝒖𝒉𝒆𝒕 𝒕𝒂 𝒑𝒓𝒂𝒏𝒐𝒋 𝒕𝒆 𝒎𝒓𝒆𝒌𝒖𝒍𝒍𝒖𝒆𝒔𝒉𝒎𝒆. 𝑵𝒋𝒆 𝒆𝒏𝒅𝒆𝒓𝒓 𝒆 𝒓𝒆𝒂𝒍𝒊𝒛𝒖𝒂𝒓 𝒅𝒉𝒆 𝒏𝒋𝒆 𝒅𝒆𝒔𝒉𝒊𝒓𝒆 𝒆 𝒉𝒆𝒒𝒖𝒓 𝒏𝒈𝒂 𝒍𝒊𝒔𝒕𝒂. 𝑷𝒆𝒓𝒔𝒆𝒓𝒊 𝒇𝒂𝒍𝒆𝒎𝒊𝒏𝒅𝒆𝒓𝒊𝒕. 𝑴𝒊𝒓𝒖𝒑𝒂𝒇𝒔𝒉𝒊𝒎. 𝑨♡" Vështroi për herë të fundit mashkullin që kishte kaluar natën dhe pasi la letrën mbi jastëkun ku fjeti, mori takat në dorë dhe çantën e saj doli qetësisht prej dhomës së hotelit. Cover by:@blogg_story

#1Mafia #1dashuri #1Albanian «E përfunduar » © Filluar: 3 , mars, 2019 🔚31, maj, 2019 Ndoshta dhe djalli ka qenë engjëll dikur. Të ndryshosh djallin. Është e mundur, të kesh në duar djallin dhe ta kthesh në engjëll. Dashuria, komedia, drama të ndërthurura në një liber. Pas reve ka gjithmon një diell dhe pas djallit ka gjithmon një engjëll..... NDALOHET RREPTËSISHT , KOPJIMI, SHPËRNDARJA NE RREJTE TE TJERA SOCIALE! APO DHE TJETËRSIMI I LIBRIT! E DREJTA E AUTORIT! PER CFAR DO LLOJ PYETJE MUND TE SHKRUANI NE INBOX! Mature content! ⚠

Leya nje arktitekte e famshme e ndjen veten ne rrezik kur kupton qe nje njeri misterioz e ndjek per dy vite rradhazi !

Gjithcka fillon nga fëmijëria e veshtire qe ka kaluar kur ai ishte vetem pese vjec vellai i tij tre vjecar zhduket nje dite papritur por dramat ne familjen e tij nuk mbarojnë me aq shume vite me vone ndodhe serish nje tjeter tragjedi Gjithcka fillon nga dita kur ai hyri ne shtepi dhe pa te shtrire ne toke dy prindërit e tij Te shikosh te mbuluar me gjak njerezit qe te dhan jeten , dhe te mos jesh i zoti per ti ndihmuar dhe pse bertet me te madhe dhe askush nuk vjen te te ndihmoj ti lusesh qe ata te zgjohen por asnjeri te mos leviz por vuajtja behet edhe me e madhe kur zbulon se motra e tij e vetme nuk ndodhej ne shtepi vogelushja vetem nje vjece nuk ishte ne dhomen e saj edhe perse ai e kerkoi pa fund por nuk arriti ta gjente kurr Kjo eshte historia e nje djali qe kaloi sfida te vështira qe kur ishte vetem dymbëdhjetë vjec dhe nuk zgjodhi kurr rrugen e gabuar per te ecur përpara Historia e nje djali qe u kthye ne nje burr te fort dhe i vendosur per te gjetur vrasësit e prinderve te tij Historia e nje tridhjetë vjecari , nje nga policet me te mire te infiltruar qe kishte ekzistuar ndonjeher nje nga policet qe njerezit vetem emrin i kishin degjuar dhe fytyren nuk ja kishin pare kurr Por duke jetuar vetem me ate synin ai nuk kishte pranuar kurr te krijonte nje famije sepse per te asgje tjeter nuk ishte me e rendesishme se gjetja e tyre por jeta ka te papritura dhe atehere kur nuk e pret mund te takosh edhe ate qe do te te bej te provosh ndjenja qe kurr nuk i ke perjetuar por a do te jet fati me te dhe te ket dashuruar te duhuren? apo mos ndoshta ajo vajze do te jet pike nisja e zbulime te vërtetave te dhimbshme? A do te arrij ai te zbuloj ata qe i shkatërruan jeten? A do te arrij ai te zbuloj se cfare ka ndodhur me vellain dhe motren e tij? A do arrij ai te zbuloj Misteret e së shkuarës ? A do jen ato mistere qe do e bejn te zbuloj gjera te tmerrshme dhe te dhimbshme per te dhe per jeten e tij ?

"Do martohemi së bashku, besoj se je e lumtur!?" "Do martohemi?" "Po, do kalojmë jetën bashk" "Jetën?? E quan martesë ti ketë ku as un e as ti nuk e duam njërin tjetrin. Ti je i interesuar vetëm për vigjërin time. Jetojmë në vitin 2020, e akoma në këtë vënd të vogël si Shqipëria, të detyrojnë për t'u martua, në pamundësi për të jetuar dashurinë tënde me djalin që dashuron, të vazhdosh një karrierë. Të gjithë jan duke më mbytur me duart e tyre përfshirë edhe babin tim këtu, duhet të qëndrojmë brenda kornizave që ka vendosur shoqëria. Por jo, s'mund t'a lejoj këtë, është jeta ime dhe dua t'a jetoj si e dëshiroj unë, e lirë. {𝑬 𝑷𝒆̈𝒓𝒇𝒖𝒏𝒅𝒖𝒂𝒓} Romancë Drame 𝐂𝐢𝐥𝐞̈𝐬𝐮𝐚𝐫 : #1 drame #1freedom #1violence #1 dhimbje #1 albania #1 jetaime #1 shqiperia #2 womanpower #2 dashuri #1 albanian ⚠️ NDALOHET KOPİMİ APO POSTİMİ İ HİSTORİSË SİME NË RRJETET E TJERA SOCİALE PA LEJEN E AUTORES (PA LEJEN TİME) ⚠️

Mishel & Stefano Mishel, nje 25 vjecare bukuroshe me sy jeshil plot shkelqim. Mjeke dhe kirurge shume e zonja e cila punon ne nje nga spitalet me te medha te New York-ut. Ajo jeton vetem, pa shoqerine dhe pa familjen. Prinderit e saj u ndane nga jeta kur ajo ishte vetem 5 vjec. Keshtu ajo u rrit me nje boshllek duke krijuar nje akull ne zemren e saj. Por kete akull do e shkrije... Stefano de Martino, nje kryemafia 28 vjec. Jeta e tij ka qene nje tornado e vertet por sot eshte nje nga mafiat me me emer. Cdo kush ia ka friken. Cdo femer bie ne gjunje para tij. Bukuria e tij e njejte si nje hyjni. Cdo femer i ka syte drejt tij por syte e Stefanos ku te jene drejtuar valle?

Cdo gje ka nje fund. Por le t'ja nisim nga fillimi. Briana, nje vajze e re, me nje karakter shume te forte. E mbyllur ne vete, me shume pak miq rreth saj. Asaj i pelqejne shume librat, historite. Te vetmet qe e shkepusin nga bota. Jeton ne nje familje modeste, me nenen dhe babain e saj. Nuk beson ne dashuri me shikim te pare. Por nje mbremje vere, ne nje feste, Briana do takohet me princin e saj. Djalin e embel e te kujdesshem. Uilli do jete miku per te cilin ajo kishte shume nevoje. Aventura te lumtura mes atyre dyve, dhe çdo gje tjeter e bukur. Por . . . Çfare do ndodhe kur gjerat marrin teposhtezen? Çfare do behet kur Briana te kuptoje diqka te hidhur ne lidhje me jeten e saj? Sa te forte mund te jemi ne, kundrejt jetes mizore?

Highest rank #1 in humor Grejsi nje vajze e cila zhvendoset kudo per shkak te punes se mamas se saj,nje dite fati do ta perplas me dike. Po kush eshte ky dhe cfare do te rezervoj fati per ta? Epo kush e di se si do te nis urrejtja apo dashuria......

"U zgjova ne mengjes nga zeri i mamit qe therriste emrin tim aq fort sa thua se isha kilometra te tere larg saj. Pavaresisht se kisha fjetur me teper se sa duhet, ende ndihesha teper e lodhur, dhe per me teper s'kisha asnje arsye per te qene e tille. U ngrita dhe pashe se jashte po binte shi. Ne dritare kishte buleza uji dhe pertej tyre dukej qielli gri. Nje gjysem buzeqeshje u shfaq ne buzet e mia pasi kisha nje pelqim te vecante per ditet e tilla. Mami s'po me linte te qete dhe po me bente shume pyetje si gjithmone ,por une mundohesha si e si te shfrytezoja cdo moment per t'u afruar te dritarja. E ngjishja hunden fort pas xhamit te akullt e shihja se si pikat e shiut shkeputeshin nga qielli e binin mbi pellgacet e ujit qe ishin formuar neper rruge. Kete mengjes; s'di pse me kishte pushtuar nje monotoni, nje merzitje e papershkrueshme....Ne fakt e di pse por thjesht s'dua ta pranoj. Merzitem sepse s'di nese ato momente, kujtime, dhe Ai, do te kthehen perseri nje dite apo jo ? Dhe n.q.s. kthehen; a do jene ashtu sic ishin? Merzitem sepse nuk kam as fuqi as qe te kthehem ne te shkuaren e te ndryshoj dicka, dhe as qe te shkoj ne ardhmen dhe te mesoj dicka. Merzitem sepse s'di cfare te bej..." (C) KRISTI RRAPAJ. KY LIBER KA PERFUNDUAR DHE NUK DO TE RINOVOHET ME.