Hırslı, başarılı, güçlü bir kadın. O, Lotus Yalgı Hazeran! Gücünün soyadından gelmediğini herkese öğretecek. Ahterseza ismi bana aittir. Kullanılmaması önemle rica olunur.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Acılar içinde bir kız, Eziyet gören ancak içindeki umudu yitirmeyen Lavin... Bu kadar acı içerisindeyken bir de bu olanları kaldırabilecek mi yoksa vazgeçecek mi? ___________________________________ Çok mutlu bir aile düşünün ancak siz sadece dış yüzünü görüyorsunuz onların. Paramparçalar... Belki de uzun sürmez ha bu dağınıklıkları

Gerçek ailem kurgusu, Alin küçük köyünde mutlu bir hayat yaşamaktadır, bir anda evine gelen gerçek ailesiyle ne yapacaktır?

Ailesiyle iyi anlaşan Aleda, ailesinin gerçek olmadığını öğreniyor. "Eğer böyle bir karışıklık olsun ya da olmasın, Aleda bizim kardeşimiz. Yanınızda yaşama fikrini aklınızdan silin." 💓 07.08.2025 (?) | biyolojikailem etiketinde 3. sıra

ABARTMAYIN SADECE BEBEKLER KARIŞTI! Yıllar önce hastanede başka bir bebekle karıştım. Gerçek ailemi buldum, ama abiler fazlasıyla önyargılı. İkinci şanslara inanmam... çünkü birine yıllar önce son şansımı vermiştim, o da kollarımda gitti. Şimdi ise bu garip yeni hayatta, her şey bana sadece biraz eğlence gibi geliyor.

gerçek ailem kurgusudur

Karışmak mı? Cidden mi? Çektiğim her şey boşunamıydı? Bir özürle geçermiydi her yaşanan şey?

Gerçek aile kitabı. Hep o okuduğum kitapların içinde olmak isterdim. Lafımı geri alıyorum, hiç bir şey hayal ettiğim gibi olmamıştı. Ailemden ayrılmış ve başka bir ülkeye gelmiştim. Hayat bir kitap değildi ve ben de onun içindeki karakter değildim. Ya da, belki de öyleydim. -Tamamlandı-

Gerçekler,beklenmezlerden öğrenilirdi.Ve bende gerçeği beklenmezlerden öğrenmiştim...