Her insan normal bir evlilik, normal bir yaşam sürerken; ben zarar vermekten korkuyorum. Çünkü ben normal değilim. Kan içer, sihire inananırım. Gündüzü sevmez, geceyi yaşamak isterim. Yine de her saati yaşarım. Gözlerim kırmızı olur, dişlerimi acımadan tene saplarım. Kocama ve sevdiklerime zarar vermemek için uğraşan...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!
Babası bir mafya. Sevdiği çocuk mafya oğlu ve onun babası baş düşmanları. Böyle bir aşkın sonu iyi biter mi ?