Dilara : Neden kırk defa aradın? Dilara : Ayrıca sen kimsin? Dilara : Numaramı kim verdi sana? Dilara : Boş yere insanları oyalama. Dilara : Eminim ki kimse senin kadar boş boş işlerle uğraşmıyordur. Dilara : Umarım bir daha yazmazsın. Dilara : Yazma yani, anladın mı? Siz : Anlamadım? Dilara sanarak yazdığım numara başkasına aitti ve bu hiç iyi olmamıştı. _______________________________________

Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

"Ben seni vatanı korur gibi korurum, Elzem. Senin için bin kere ölür bin kere de dirirlirim. Çünkü sen benim ikinci vatanımsın." Trabzondaki bir ilkokula atandığı zaman hem hayatının aşkını bulacağını, hem de orada bir aileye sahip olacağını bilemezdi. Elzem Adıgüzel & Yaşar Efe Öztürk