ßazen acının en dibe vurduğu yerdesinizdir. Ne ileri ne geri tek bi adım atamazsınız. Tüm hayalleriniz, uğruna vazgeçtiğiniz her şey tek bi cümleyle yok olup gider ve kalakalırsınız. Çok ağlamak da fayda etmez çok içmek de. Ya sonsuza kadar uyumaktır isteğiniz ki buna en basit yolla ölüm denir, ya da hissizleşmek. İkisi de aynı şeydir nasıl olsa. O acı tekrar yakanıza yapışmıştır. Ve aynı filmi aynı acıyla, hayal kırıklığıyla ve ıslanmış gözlerle izlersiniz. Hayattır işte bu. Sadece tekerrürden ibarettir. Kessen kan akmaz denecek kadar acır canınız. Ve ağzınızdan tek bir cümle dökülemez artık. Çünkü bu sefer her şey bitmiştir.

Gözlerini kapat... Gürültülerin altında ezilmiş olan sessizliği dinle. Ruhunu gökyüzüne doğru özgür bırak... Ve çok iyi hissettiğinde aç gözlerini... Babanın ani ölümünü duy, haykırışların bitmemişken ellerindeki vasiyetnamenin yazılı olduğu kağıdı hisset, etrafına bak. Birçok insanın baskıcı gözleri üzerinde. Çöküntü altında olduğunu görüyorsun, babana ihtiyacın var... Ama yanında olacak kimse yok. Kalbinin son ritimleri kulağına ulaşırken önüne uzanan eli görüyorsun. Tek çare bu ele tutunmak ve gün ışığını görebilmek. Tuttuğunda bu eli, farklılık hissediyorsun, intikam ve gizem kokuyor bu el. Bu keskin koku sana zarar verirken merak duyguların içini kemiriyor... Gizemini çözmek istiyorsun, bu sert kokuyu yumuşatmak, fakat çok yanılıyorsun. Merakın seni arkandan bıçaklayacakken yanında iki kızı da uçuruma sürüklüyorsun. Ve dudaklarından dökülen kelimeler "Eyvah, Gizli Görev!" Hey okuyucu! Bu hikayeye başladığında durmak istemeyecek, sayfalardaki kelimelerde takılı kalacaksın. Belki kendini bir kahraman yerine koyacak, hayalinde canlandıracaksın. Belki de beğenmeyecek daha ilk kelimelerde bırakacaksın okumayı! Hangisini seçeceğini çok mu merak ediyorsun? Okumaya başla ve hikayenin sihirli kelimelerinde cevabını ara. ...