KELEBEK
fairytale_iz
- Membaca 70
- Suara 8
- Bagian 1
Dudağımın ucundan bir öpüşü vardı,
Kelebekler kıskanırdı.
Durmadan uçarlar,hiç bir yere konmazlardı.
Sanırsın bir gün değil
Bin yıl boyu yaşarlardı.
Gözlerimin içine bir bakışı vardı,
Gökyüzü kararırdı.
Maviliğinden vazgeçer,durmadan çarpışırdı.
Sonra birde sözcükleri...
Alfabeyi küstürürdü
Yüklemsiz sever,özneli öperdi.
Küskünlüğü de ara sıra,bir çocuğa benzerdi.
Gamzem kaybolduğunda,birden paniklerdi.
Uzaklara dalışı vardı.
Ben gülüşünü izlerdim,o martıları.
''Tüm dünya sustuğunda'' dedim,
Bir kelebek olacağım.
Durmadan uçup,dudağına konacağım...