Jimin od zawsze miał dziwną obsesję na punkcie seryjnych zabójców czytał o nich, śledził sprawy kryminalne, prowadził anonimowy blog, gdzie opisywał brutalne zbrodnie i analizował metody działania.
 Yoongi natrafia na jego stronę i widzi tam analizę swojej własnej działalności. Zamiast wyeliminować „niebezpiecznego świadka", postanawia zbliżyć się do Jimina. Początkowo to gra w kotka i myszkę, ale wkrótce Jimin orientuje się, że jego „idol" jest bliżej, niż mógłby przypuszczać.

W świecie, w którym posiadasz taki sam kolor włosów jak swoja bratnia dusza, Yoongi ciągle się zmienia. Dlaczego tak się dzieje? Czy Yoongi posiada setki różnych bratnich dusz? A może przypadkiem jego bratnia dusza jest kapryśnym studentem sztuki, który nie może się zdecydować na jeden kolor? Oryginał: @KimSeokjinsWaist

❝- Myślałem, że jako twórca jesteś inny. A jesteś tak przeraźliwie podobny do reszty. - Bo widzę? - Ty nie widzisz. Ty patrzysz. Patrzysz i nie widzisz.❞ Yoongi w drodze na szczyt swojej muzycznej kariery dociera do miejsca, w którym nie potrafi cieszyć się życiem. Wszystko zmienia się, kiedy poznaje Jimina - niepozornego pianistę, który uczy Mina poznawać świat na nowo z zupełnie innej perspektywy. tags: au; BTS non exist {top!mjg, bottom!pjm; smut, angst, fluff, true love} W opowiadaniu pojawiać się będą wulgaryzmy oraz sceny erotyczne. Poruszany będzie również temat domów dziecka, niepełnosprawności, a także homofobii. playlista dedykowana historii: https://open.spotify.com/playlist/7xaINf2jKlSuev9TykJ1pb?si=5db57f35e1ee4a9d Początek: 11092021

Historia Yoongiego i Jimina, w której nieleczona choroba rozdziela teoretycznie najlepszych przyjaciół. Teoretycznie, bo ich uczucia, choć nieznane sobie nawzajem, nie należą do przyjacielskich. Opowieść o wyrzutach sumienia, złamanych sercach i hektolitrach łez wylanych w złości, bezsilności i smutku. 💧tags: au: bts non exists {angst, coma, diabetes, hospital} Zawiera wulgarne słownictwo, próbę samobójczą. 210310 - 210711 część pierwsza: 12k słów część druga: 14k słów

Jimin łamał wszystkie zasady dobrego wychowania. Miał zamiłowanie do noszenia delikatnych koronek, pończoszek i przystrajania swoich włosów kolorowymi wstążkami. Nie potrafił nawet samodzielnie rozebrać się do snu. Sprawiał wrażenie chłopca, mimo że skończył już szesnaście lat i był jedynym spadkobiercą majątku Lâcher-Park w południowej Francji. Rodzice robili wszystko, by nauczyć nastolatka posłuchu i dyscypliny, lecz na próżno. Właśnie dlatego doszli do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem będzie odesłanie go na wieś - pod opiekę dalekiego kuzyna, Min Yoongiego. Mężczyzna nauczał w jednej z miejscowych szkół. Stronił od ludzi, prowadził spokojny tryb życia i nikt nawet nie przypuszczał, że był wcieleniem samego diabła... · • -- ٠ ✤ ٠ -- • · - Wiesz, że spoglądanie w gwiazdy to pierwszy krok do bezsenności? - zagadnął Jimin, splatając ręce za plecami. Min otrząsnął się z rozmyślań i zerknął w stronę intruza. Nie wydawał się zaskoczony, ani nawet zirytowany tym nieoczekiwanym wtargnięciem. - Tylko pod warunkiem, że ty będziesz gwiazdą wieczoru - odparł, a następnie sięgnął po leżący na stoliku trunek i wlał go w siebie za jednym zamachem. · • -- ٠ ✤ ٠ -- • · *fabularyzowany smut w mrocznej otoczce *10 027 słów (1h czytania) Okładka: AI

Ania z Zielonego Wzgórza rainbow version. Jimin od zawsze bujał w obłokach. Lubił komplikować rzeczy z pozoru proste, traktował życie jak teatr i nie uznawał z nikim rywalizacji. Mówił dużo, a przy tym wielokrotnie szokował swoją bezpośredniością. Miał tylko jeden kompleks: rude włosy - to właśnie w nich upatrywał przyczynę wszystkich swoich niepowodzeń. Min Yoongi cieszył się ogólną sympatią otoczenia. Był inteligentny, zabawny, urodziwy i jeszcze do niedawna żył w przekonaniu, że jego upodobanie do marchewek minęło wraz z wiekiem. Czy uda mu się przekonać do siebie nieufnego Jimina? ─────『❦』 ───── - Jimin, Jimin - mruknął Yoon, sięgając ręką do jego żuchwy i unosząc ją lekko. - Jesteś taki rozkoszny w tej swojej niewiedzy - stwierdził, spoglądając na niego z zachwytem. - Chcesz wiedzieć, czy jestem wściekły? Tak. Jestem cholernie wściekły, bo zamiast kontynuować, pozostawiłeś mnie z uczuciem niedosytu. Możesz pogratulować sobie sprytu, marchewko - powiedział na wpół żartem.

,,Wcześniej wszystkie te rzeczy robił sam. Był większy bałagan. Była tylko kawa sypana, tylko zielona herbata i tylko jeden kubek na blacie, gdy woda bulgotała w czajniku. Był koc, którym nikt się nie okrywał i ,,Mgła jedwabna" już dawno zapomniana na półce. Był kurz. Nie było słodkiego uśmiechu ani ciepłych objęć. Nie było Park Jimina." top!yg, chat, fluff ✔ 26.01.19

[zakończone] Min Yoongi stracił w wypadku swoją żonę i matkę ich pięcioletniej córki Yoory. Młody ojciec nie może się z tym pogodzić, a każde spojrzanie w stronę córki sprawiało mu ból przez ogromne podobieństwo do swojej rodzicielki, dlatego też wysyła ją do swoich rodziców, by mieć czas na pogodzenie się z wielką pustką. Mężczyźnie trudno jest wrócić do normalności, jednak stara się jak może. W między czasie jego dotychczasowy asystent się zwalnia. Min nie przejmuje się tym za bardzo, bo i tak nie pracowało mu się z nim dobrze, ale kiedy spotyka nowego asystenta, świat staje w miejscu. Park Jimin - nowy sekretarz mężczyny - patrzy na niego wzrokiem pełnym troski i ciepła, dokładnie takim samym jakim został obdarzony przez swoją niedawno zmarłą ukochaną przy ich pierwszym spotkaniu. Czy to druga szansa od losu dla mężczyzny na szczęśliwe życie? Czy to druga szansa na miłość? 07/06/2021 - #1 in #YOONMIN!!!!!🥺 rozpoczęcie: 14/12/2020 zakończenie: 26/10/2021

Jimin zakochał się w swoim przyjacielu. Przyjacielu, który jest po uszy zakochany w swojej dziewczynie. #37 w fanfiction 140517 #33 w fanfiction 051217

Bo uczucia i konflikty rodzą się tam, gdzie w grę wchodzi muzyka. Jimin nie gardzi efektem. Lubi mocne wejścia, dramatyczne gesty i dwuznaczności. Gdy dołącza do Ecole De Musique de Paris, najlepszej uczelni muzycznej w Paryżu, budzi poruszenie, zgorszenie i... fascynację. Yoongi, największa duma uniwersytetu, odrzuca wszystko, co nowe. Jest dominujący, zamknięty na ludzi i nie lubi wychodzić poza krąg swoich przyzwyczajeń. Nic dziwnego, że perwersyjny Jimin wywołuje w nim niesmak i skrajnie negatywne emocje. Yoon nie wie jednak, że uczucia są bardziej złożone, niż myśli. ••.•'¯'•.•• - Zejdź mi z drogi, Jimin. Od zapachu twoich perfum można się udusić. - Odurzony? - zapytał z cwanym uśmieszkiem. - Raczej zohydzony. Okładka: AI