Ben Deniz, Deniz Duman. 19 yaşında bir kızım. Üç yıl önce bu koca şehre annemin ülkenin önde gelen zenginlerinden biriyle evlenmesi sonucu geldim. Artık eskiden olduğumdan daha varlıklı ve her şeye sahibim. Kocaman bir villada yaşıyorum ve çok fazla değerli eşyam var. Oldukça güzel bir kızım ve muhteşem bir okula gidiyorum. Havalı bir arkadaş çevrem var. Çoğu yaşıtım sahip olduğum şeylerden dolayı beni kıskanıyor. Ne kadar muhteşem bir hayat. Benim yerimde olmak isterdin değil mi? Benden sana bir tavsiye, erken karar verme derim. Çünkü henüz içimde kopan fırtınalardan haberin yok. - Yeşillerini gözlerime dikti. "Sen istediğin kadar inkar et. Biz geceyle gündüz gibiyiz. Bir araya gelmemiz ne kadar imkansız olsa da, birimizin yokluğu ötekinin varlığını hiçe sayar. " Kolumu hızla çekerek elinden kurtardım. "İmkansızdan bahsedip durma. Bu hikayenin sonu bu değil." dedim sinirle. Alayla gözlerimin içine bakmaya çalıştı. Ama gözlerindeki acıyı ve çaresizliği saklayamıyordu. "Ya ne? Neymiş bu hikayenin sonu?" diye sordu. Yutkundum. Gün bir gün sevdalanmış geceye Gece de yakamoz düşürmüş denize O günden bu güne gece ve gündüz ayrılmaz olmuş Ta ki güneş tutulup gölge düşürene kadar sevdalara

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Ailesinin zoruyla akrabalarının yanına yani Bodrum'a giden bir kızın ekşınlı bir yaz tatili.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

[Diğer adı : Öğretmenimle evlenmek mi?] Yanlış doğruya dönüşemezdi değil mi? Tüm hayallerime küsmüşken, ufacık bir hatamdan dolayı kötü bir şekilde hayatıma yeniden sızdılar. Onları yaşamak güzel olsa da bir de gerçekler vardı. Tüm kafamı sorularla dolduran can yakıcı gerçekler...

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Ay göğe yükselirken tüm duygular yeryüzüne damlayacak. Tek tek toplayacağız onları, avucumuzun içine alacağız. Gözlerini kapat, diyeceğim, sen gözlerini kapattığında dudağının kenarından öpüp sevgi duygusunu serpiştireceğim yüzüne. Yüzünde parıldayan sevgi parçacıkları, içerisine tutkuyu da katıp karmaşıklaşacak; aşk olacak. Ay'ın fısıldadığı cümleler kulağımıza dolarken kelimelere beraber anlam yükleyeceğiz. Mutluluk duygusu da sevgiye karıştığında kalbimiz Ay'a yükselecek. Biz huzurla gökyüzünü izlerken, kalbimiz tamamen Ay'a ait olacak. Ay, hislerimizin en büyük şahididir.