Kalbimin ritminin değiştiğini hissettim bir anda.Öylesine,benden izinsiz,yabancı,sessiz,çarpıntısının beynimden tüm vücudumun her köşesine kadar yankı yaptığına emin olduğum birkaç kalp atışıydı bu.Fakat adeta beni benden aldı bu birkaç kalp atışı.Kendimde olup olmadığımdan emin olmayışım beni şaşkına çevirirken bir yandan birkaç kalp atışını kontrol altında tutamamam sinirlenmeme yetmişti. Babamın kızıydım ben.Her daim çözümlerin var olduğunu öğretmişti bana.Tam olmayacağına inandığım anda yapabilirsin demişti. Şimdi yoktu çözümü.Şimdi neredesin baba?Şu anda tam anlamıyla çıkmaz labirentlerden çıkmak için debelenip duruyorum.Beni yukarı çekmelisin baba!Buradan ancak böyle çıkarım...