En derinlerindeydi mavinin, Ne boğulabiliyor ne de yüzeye çıkabiliyordu. Beş duyusunu gökkuşağının yedi rengine bırakmış, nefesini beyaz tozlardan almıştı Ve bir gün, bir el uzandı kendine; uzansa tutabilecekti. Uzandı, tuttu. Fakat fark etti ki; soğuk, sadece gözüne kilitlenen gözlerden gelmiyordu. O eli asla tutamayacağını, düştüğü yerden çıkamayacağını gösteriyordu, elleri arasındaki, mavinin yüzeyinde tutmuş olan incecik buz tabakası. ''Sen kırmızıydın ve benden hoşlandın; çünkü maviydim Bana dokundun ve ansızın lila gökyüzüne dönüştüm Ve sen, morun sana göre olmadığına karar verdin...'' +18 yaş bireyler için uygundur. Şiddet, madde kullanımı, argo kelimeler, kendine zarar verme, intihar, çıplaklık, cinsellik, homofobik söylem/davranışlar ve olumsuz örnek oluşturabilecek ögeler içermektedir.

Kız kardeşimin 7/24 okuduğu o bitmek bilmeyen romantik mangaları ve onların animeleri... benim en büyük kâbusumdu. Gerçekten. O pembe kapaklı, kalpli hikâyelere bir daha bakmak zorunda kalmamak için neredeyse dua ediyordum. Ama kaderin... garip bir mizah anlayışı varmış. Çünkü öldüğümde - evet, öldüğümde - kendimi o nefret ettiğim mangalardan birinin içinde buldum. Ve hayır, ana karakter falan değilim. O kadar şanslı değilim. Kötü kadının erkek kardeşi olarak reenkarne oldum! Yani... en yanlış yerde, en yanlış kişiyim. Tek isteğim basitti: Hikâyedeki bütün o saçma aşk üçgenlerinden, dramatik itiraflardan ve ağlamaklı karakterlerden uzak durmak. Sessiz bir köşede yaşayıp bu senaryodan sıyrılmak istiyordum. Ama... kader, her zamanki gibi, başka planlar yapıyor.

[TAMAMLANDI] Bir kitabın içinde olduğunuzu...Düzeltiyorum,klişelerle dolu bir kitapta olduğunuzu fark etseniz,ne yapardınız? . Her şeyi değiştirmeye çalışabilir miydi?Yoksa kendisi için yazılmış olan kaderine,son sayfaya kadar uymak zorunda mıydı? Bir şeyleri değiştirmeye çalışırken, yine yazarın istediği yere mi gelecekti? Yoksa yazar,onun istediği yere mi gelecekti? . İki erkeğin aşkını anlatıyor...Sevmeyen okumasın. -Mukadderat Yazgı ve kader,meydana gelmesi kaçınılmaz olan durum.

Bilinmeyen Numara:Bana bak Limonata:Baktım da Sen kimsin? Bilinmeyen Numara:Kim miyim? Şöyle anlatayım Havuz başında keyif yapan ben Başımdan aşağı limonata döken sen Tanıdık geldi mi?

Ülkenin en güçlü birliği tek gecede yok edilmişti, amacı bilinmeyen bir tarikat tarafından. Gotik bir ressamın eseri gibi görünen, gecenin karanlığında bile kırmızılarını parlatan olay mahalinde tüm kanıtlar tek bir katili gösteriyordu. Siyah tüylü kuşlar da bağırarak beyaz saçlı gencin etrafında kanat çırpıyorlardı. Peki, masum bakışların ardında gerçekten bir şeytan mı yatıyordu? 18 yaş ve üzeri bireyler için uygundur. Şiddet ve korku ögeleri içermektedir.

Burslu bir çocuk, kolejin kötü çocuğuyla tanışırsa ortaya çıkacak hikaye diğerlerinden pek de farklı olmazdı. Yani, sanırım olmazdı.

Çınar: Ya aşkımı kabul et ya da bu baltayı boynuma geçir fkdjsfndkk #1 Texting (10.10.2021) #2 bxb (10.10.2021) #1 gay (17.10.2021) #1 lgbt (22.10.2021) #2 bl (15.11.2021)

"Bu işte beraberiz." demişti Güneş. Ama bir bebeği iki adamın büyütmesi yeterince zor değilmiş gibi bir de onu kötü adamlardan korumak zorundalardı. Bir yandan çocuğu koruyorken bir yandan da aralarında yaşananlara bir kılıf uydurmaya çalışan ikiliyi uzun soluklu bir yol bekliyordu. *** "Ezra belki bir mafyanın oğlu ancak bir Tanrı değil, Belen. Aynı anda her yerde olamaz." *** "Ben çocuğu korurum, sen de çocuğu büyütürsün." *** -1+1=0 Antidot. (Bu hikaye, Life As We Know It filminden esinlenilmiştir.)

Üzgünüm! (Yeniden Yayınlanmak Zorunda Kaldı!) Gerçek Aile hikayesidir! Erkek versiyonu! "Adamımızın lakabı Pretzel." Dediğinde Gamze başkan anlamayarak baktı. Gamze İstihbarat başkanı olan Harun Bey'e bakıyordu. Harun Bey devam etmesini istediğinde, Gamze konuşmaya devam etti. "Kendisini görenlerin hepsinin tek söylediği şey, çok zayıf olduğu. İnce ve uzun bir adam. Bilmediği tek şeyin kendi ölüm tarihi olduğunu söylüyorlar." Dediğinde Harun Bey kaşlarını çattı. Çok önemli bir görevi batırmışlardı. Askerleri ve mühendisleri kaçırmışlardı. Onların yerini şu dünyada bilecek iki kişi vardı. Biri kaçıranlar diğeri ise lakabından başka bir şey bilmedikleri adamdı. "CIA'ye çoktan peşine düşmüş ama ellerinden kaçırmışlar efendim." Derken Başkanın düşünceli haline baktı Gamze. Başkanın oğlu da bu görevde kaçırılmıştı. Bu yüzden belki de artık bu iş vatan işinden daha önemli bir meseleye dönmüştü. "Adamın şu hayata tek önemsediği şey, para." Dediğinde Harun Bey gözlerini kısmıştı. "Bu adamın, bizi satmadığını nereden bileceğiz?" diye sordu sonunda Harun Bey. Köşede oturan Müsteşar konuştuğunda, Harun Bey bu Pretzel denen adamdan şimdiden nefret etmeye başlamıştı. "Bilemeyeceğiz. Çünkü her an herkesi para için harcayabilecek bir adamı ellimize geçireceğiz." Dediğinde Harun Bey gözlerini açıp kapadı. "Yani, adamı CIA'ye elle geçirmeden biz geçirmeliyiz." Dediğinde Müsteşar onayladı. "Aynen öyle. Bu adamı avucumuzun içine alacağız."

[tamamlandı.] Kediyim. Ben bir kediyim! Aldatıldım ve bir kedi oldum! Ve lanet olası beni aldatan sevgilimin beni aldattığı çocukla aynı evdeyim! [Gay kurgudur.]