Sevgisizlik: sanki bir çiçeğe su vermemissiniz de solmuş gibi insanın ruhunu soldururdu ilk canlı renkler anlamını yitirirdi.Ardından canlı gülüşler ve sonrasında yaşamak anlamsızca gelirdi size,bahşedilen o yaşam yüzünden bir insanın yaşamının sonlandırması ise; yaşamınız boyunca suçluluk hissiyle yaşamanıza neden olurdu.

Akla kara olamazdı ama olmuştu. Kader onları ne ak ne de kara bırakmıştı. Kader onları Akkara kılmıştı. Birer mahkumdular. Kader mahkumu. Zifiri karanlık zindanın demirlerini kırdı ak ve karaya bulandı. Ak değildi artık. AKKARA'YDI. ⛓️🌊 Dudaklarının arasına yerleştirdiği sigaradan derin bir nefes çekerken gözlerim onu izliyordu. Dudaklarımsa merakına yenik düşüp konuşuyordu. "Cesaretin var mı Aşka?" İçine çektiği sigara dumanıyla kalakaldı. Kara gözleri usulca bana dönerken sigarayı dudaklarından çekti. Dumanı yüzüme üflerken gece gibi gözleri gözlerime kitlenmişti. Bir süre öylece baktı. Cevap vermedi. Bakışlarını benden çekerken de konuşmadı. Ve sorum o an için cevapsız kaldı. Çok sonra aldım cevabımı. Cesaretinin olup olmayacağının kaderimizi değiştiremeyeceği ve aşkın yok olduğu bir zamanda. Yaşlı gözlerimden gözleri bi' an olsun ayrılmazken ve bana bir silah doğrultmuşken. "Varmış." Oysa herkes öldürürdü sevdiğini ve kalmazdı aşka cesaretin bir önemi.