"- Wiem, że jesteś nowy, ale w tej szkole panują zasady i nie lubimy tu przemocy, dlatego wypuść Ashtona i może sprawa rozejdzie się po kościach, okej? - Okej. - Pokiwał głową, choć wciąż brzmiał na lekko rozbawionego. Odsunął się od drzwiczek, skąd Irwin wręcz wypadł z impetem. - Jak masz na imię? - Umn, Luke? - Przedstawiłem się niepewnie. - Fajnie. - Skinął. Zdezorientował mnie, dlatego straciłem czujność, pozwalając by nowy chwycił moje ramię i ku zaskoczeniu gapiów, mnie wepchnął do szafki, na miejsce Ashtona, przytrzymując zamknięcie. - Hej! - wrzasnąłem. - Ja jestem Michael - odpowiedział w stronę dziurek, które miały pewnie za zadanie wietrzyć i chronić szafkę przez stworzeniem trampkowej bomby biologicznej. - I żaden dupek nie będzie łaził za mną i komentował mojego ubioru i mojego piercingu, żeby potem kolejny dupek implikował mi, że nie rozumiem zasad. - Super, Michael, ale teraz mnie wypuść!" Albo... Gdzie Luke jest definicją pozytywnego myślenia, a Michael to synonim burzy. Czy też... Gdzie Luke nie potrafi pogodzić się z tym, że ktoś go zwyczajnie nie lubi, dlatego za wszelką cenę próbuję wywołać uśmiech na twarzy Michaela. ______________ TW: ta książka jest fanfiction i nie ma nic wspólnego z rzeczywistością! grudzień 2020 - czerwiec 2021

"Założyłem tego bloga, aby się dla was poświęcić, jakbym był bohaterem romantycznych uniesień, cesarzem rozmów o pogodzie, królem flirtowania i weteranem udawania, że zostawiłem włączone żelazko. Jeżeli spartaczyłeś randkę, nie martw się! Na pewno nie było aż tak paskudnie jak u mnie. Tym właśnie się zajmuję. Randkuję zawodowo, abyście wy nie musieli! W naszej przestrzeni panują jednak trzy zasady: po pierwsze, nie mamy żadnych granic, po drugie, nie zakochujemy się, a po trzecie... Nie umawiamy się z futbolistami. Nigdy. To się źle kończy, uwierzcie mi." "Jeżeli życie romantyczne ci nie wychodzi, zrób z tego markę, wtedy wciąż nie będziesz miał faceta, ale chociaż będzie ci smutno w nowym samochodzie, nie na rowerze." Praktycznie każdy na roku mnie znał, jeżeli nie dlatego, że chciał się ze mną umówić, to prawdopodobnie dlatego, że zaciągał ode mnie porad odnośnie związków i już abstrahując od tego, że nigdy nie byłem w prawdziwym związku, całkiem nieźle znałem się na kolesiach. Zwłaszcza na chłopaku koleżanki, którego miałem rozkochać ponownie w niej, nie w sobie! Ale tak wyszło! To nie moja wina, że Luke Hemmings jest... Futbolistą. To pewnie dlatego. Mogłem przestrzegać zasad. Mniejsza, hej, jestem Michael i opowiem wam historię o tym jak druga połówka najbardziej pożądanej laski na moich studiach, spadła z rowerka, bo mój radar nigdy się nie myli, a Luke Hemmings po prostu nie może się oprzeć, gdy nazywam go skarbem. czerwiec 2021 - grudzień 2021 okładkę stworzyła (ig): a.rtsyliv

"Patrząc na rodziców Iris Martin, jako nauczyciel, albo raczej jako człowiek, uświadomiłem sobie parę prostych faktów dotyczących życia. Po pierwsze - biedna cheerleaderka. Po drugie - pieniądze zdecydowanie piorą mózgi bardziej niż gry wideo. Po trzecie - urodę ma po mamie. Po czwarte - albo jakimś cudem pozwolę jej zdać z angielskiego, albo oni dojadą mnie do takiego stopnia, że kolejne wypracowanie, które do mnie dotrze, będzie przykładową mową pogrzebową do przeczytania na moim pogrzebie." Gdzie szkolna przewodnicząca wszystkiego co się rusza ma problem z napisaniem eseju na lekcje u sarkastycznego nauczyciela. ______________ Druga matka tej patoli: originalqueer napisane: listopad 2019 - maj 2020