Elindeki tüfeği Serdar'ın göğsüne yapıştırıp yanıma geldi. Bir kolunu belime koyup kendine çekti ve bir elini de yüzümün çarpacağı şarjörlerin üzerine koydu. Yüzüm de eline çarptı. Başımın üzerine dudaklarını bastırdı... G-gerçek miydi bu? İkinci kez öpüyordu... "Ağlamayacaksın. Geldiğimde o parmakları sağlam göreceğim." dedi alnını başımın üzerine yaslarken. Hala kollarım iki yanımdaydı... Kaldıramıyordum, kanım çekilmişti sanki. "Şimdi gideceğim. Baban öldürecek gibi bakıyor." dediğinde kıkırdadım. Ve kolunu belimden çekti, aramıza mesafe koydu, kokusu uçtu, arkasını döndü, tüfeğini aldı ve uçağa bindi... Gözüm yerde kaldı... Amor : Aşırı sevgi ve bağlılık duygusu, aşk.

( YAZAR NOT; İlk kurgum olduğu için çok mantık ve yazım hatası vardır bazı bölümler biraz kısa ona göre okuyun çerezlik can sıkıntısı için okuyabilirsiniz) Eflal Alabora küçüklüğünde hayatı ona zindan eden ailesinin gerçek olmadığını öğrenip yeni ailesiyle tanışır. Bu zorlu yolda yürürken Alpay Kartal ile tanışıp ona gönlünü kaptırır fakat bilmediği tek bir şey vardır. Alpay Kartal onu bu zorlu ve engebeli yolda tek başına bırakır. Yayınlanma tarihi: 27.01.2025

"Çocukken yanağıma kondurduğun öpücük sayesinde tüm acılarım geçmişti. Şimdi ben senin kalbinden öpsem geçer mi? Tüm acıların diner mi?" İlk görüşte değil, her görüşte aşkı yaşadım ben. "Kendini sev çünkü ben seni seviyorum." (17.04.2021 📝)

İntisap Serisi | 1. Kitap Distopik artı olarak askeri bir kurgudur. ❝Vatan, uğruna can verenlerin bıraktığı en kutsal emanettir; onu korumak, yaşamak kadar onurlu bir görevdir.❞ DÜZENLENİYOR

Bir varmış, bir yokmuş. Masal bu ya, dağların göğe değdiği, gecelerin kurşun gibi ağır aktığı bir ülkede, zamanın bile cesaret edemediği bir hikâye saklanırmış. Rüzgâr, her estiğinde bu hikâyenin izlerini taşırmış; kimi zaman bir siperde kurumuş kanın kokusunda, kimi zaman da eski bir mektubun solmuş harflerinde fısıldarmış: "Her ihanet, bir gülüşle başlar..." Bir ülkenin kalbinde, iki kardeş büyürmüş aynı toprağın, aynı ekmeğin, aynı annenin duasında. Biri ateşmiş, biri duman. Biri gökyüzüne bakıp yıldızları sayarken, diğeri yerdeki gölgeleri sayarmış. Habil ile Kabil'in kaderi gibi, onların kaderi de birbirine düğümlüymüş. kanla, yeminle, ihanetle... Ve bir gece, yıldızlar tanıklık etmiş birbirine sırt çeviren iki kardeşe. Kurşunlar susmuş, vicdanlar konuşmuş. Bir hain çıkmış içlerinden. Ama kimdi? İşte hikâye burada başlamış. Masal bu ya... Kurşunlar kadar ağır yeminler edilmiş, Gözyaşıyla yazılmış mektuplar yırtılmış, Ve bir çift göz, yıllar sonra hâlâ aynı ismi fısıldamış: "Kardeşim..." İşte şimdi başlıyordu asıl hikâye. Aşkın gölgesinde saklanan ihanetle, İhanetin kalbinden çıkan bir aşk hikâyesiyle. Ve bir kardeşin, diğerini hem sevip hem yok etmek zorunda kaldığı o geceyle...

Onlar, babalarının aynı çatışmada şehit düştüğü iki çocukluk arkadaşıydı. Rize'de paylaşılan bir çocukluk... sonra sessizce kopan yollar. Yirmi yıl sonra kader onları yeniden buluşturdu. Yüzbaşı Yaman Ulukurt, bir terör operasyonunda bulduğu esir kadını tanıdığında dünyası sarsıldı: O kadın, Üsteğmen Gökçe Karaca'ydı. Artık sadece onu kurtarmak değil... Küllerinden doğan bir sevdayı korumak için de savaşmalıydı.

Albay yeniden konuştu. "Şimdiden uyarıyorum binbaşım, Alakuş ve Barbar için. Söz dinler gibi görünürler ancak emrinin tam tersini uygun bir şekilde yapmanın bir yolunu mutlaka bulurlar." Sırıttı binbaşı Kartal Turhal. Alakuş onu çok heyecanlandırmıştı. Kendisinin kadın versiyonu gibiydi. "Siz merak etmeyin komutanım. Ben haklarından gelmesini bilirim." Albay da güldü. "Eti senin kemiği benim o halde." 28.10.24 - 07.02.25

Beni çekiştirmesine izin veriyordum çünkü henüz benim kim olduğumu bilmiyordu ama öğrenecekti. Beni aniden yere atmasıyla ellerimi yere bastırdım. Reflekslerim çok iyi olduğu için şanslıydım bana bakıp. " Kimsin sen şerefsiz!" Dedi Sırıttım ama yüzümdeki peçeden bunu göremiyordu. Beni bir terörist sandığı için böyle konuşuyordu ama ona kim olduğumu söyleyemezdim böyle bir emir almamıştım. "Benim kim olduğumu yakında öğreneceksin işte o zaman bana bu yaptığını sana ödeticem yüzbaşı" dedim Gözünün en derinine bakıp meydan okumam onu şaşırtmıştı. ama benim kim olduğumu öğrendiğinde daha çok şaşırıcaktı! ... Ben kim'miyim ben Yüzbaşı Alya Bozkurt. Teröristlerin korkulu rüyası nam-ı diğer "KAN" 🩸. { Asker kurgusudur 🪖🇹🇷 } Not: ilk kez kitap yazıyorum yazım yanlışım olursa kusra bakmayın , Ve ben profesyonel bir yazar değilim sadece sevdiğim için yazıyorum💚🤎. Bu kurgudaki askerler , terörist isimleri ve yerler tamamen hayal ürünüdür . Kurgu tamamen bana aittir (Ç)alınması yasaktır ❗❗❗

Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."

"Ki ben artık herşeyini kaybetmiş bir kızdım. Her bir yanım kimsesizdi. Ailem gitmişti benim. Ve bizi ayıran ölümdü. Ölümün çaresi yoktu ki." Liya bir gün dayısıyla kavga eder ve tek sığınağı olan mezarlığa,ailesinin yanına gider. Oradan ayrılırken bir şehit mezarı görür. Abisinin de asker olmak istediğini hatırlar ve gözleri dolar. Elinde kalan çiçekleri o mezara bırakır. O sırada ise yüzbaşı ve tüm tim onu izlemektedir. "Bu kız kim ve neden kardeşimin mezarının üstüne çiçek bırakıyor."der Yüzbaşı. Yüzbaşının hiç akrabası yoktur. Kıza baktığında birşeyler anımasamaya çalışır fakat olmaz. Birkaç yıl önce işkenceye uğradığı için hafıza kaybı yaşamaktadır. Liya ve Yüzbaşının geçmişi bir tarafta dururken gelişen tatsız bir olay onları tanıştırır. Hoşgeldiniz benim biricik dünyama. Dünyamıza...