KIRIK TÖRE
Viskidudaklarr
- Reads 1,385
- Votes 784
- Parts 8
Herkes sustuğu sürece töre yaşar.
Ama biri konuştuğunda herşey değişir.
Arya'nın sesi...
Köklü bir aşiretin kaderini kıracak kadar, güçlü olabilir mi?
Bazı kararlar gözyaşıyla mühürlenir... Ve o yaşlar bazen kan kadar ağırdır.
Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, törenin gölgesinde ezilenlerin, sesi kısılanların, hayatı başkaları tarafından yazılanların hikâyesi. Ben Arya. Herkesin sustuğu yerde sesimi duymanı istiyorum.
Ben bir kız çocuğuydum. Oyuncaklarım olmadı. Hayallerim, başkalarının kararlarına kurban gitti. Ben gülmeyi annemden öğrendim, susmayı değil. Bizim evde sessizlik, huzur değil; çaresizliğin en yüksek sesiydi.Ama ben daha çocuk iken annem ile babamı kaybettim...Bana sahip çıkan amcamdan hayatımın en büyük kazığını yiyeceğimi nerden bilebilridim ki?
Azad sevdiğini kaçırdı. Aşiret, törenin hükmünü verdi. Ve kurban ben oldum. Kimsenin gözyaşımda boğulmadığı, kimsenin yüreği sızlamadığı bir günde, ben bir adamın adını taşıdım. Ne gelinliğim vardı ne de gülüşüm. Sadece adım değişti, acım aynı kaldı.
Miran... Adını ilk duyduğumda, içimde bir ürperti oldu. Kaderimi taşıyan o ismiydi artık. Ben onun eşi değil, sadece törenin kefaretiydim. Ama bilmediği bir şey vardı. Ben ne kadar kırık olsam da, içimde bir isyan taşıyordum.
Kırık Töre, sadece bir kitab adı değil. Bu benim direnişim. Bu satırlar, susturulan her kızın sesi, satılan her hayalin çığlığı. Eğer okurken kalbin sızlarsa, bil ki yalnız değilim. Ve senin gibi biri, bu düzeni değiştirebilir.
Ben Arya. Bu hikâye benim. Ama yalnızca benim değil.Benim gibi bir töreye mahkum olmuş tüm kız çocuklarının...