Zıt kutuplar ne zamana kadar birbirlerini çekebilir... #1 futbol #1 fenerbahçe #1 spor #1 galatasaray #1 hafsanursancaktutan #1 halildervişoğlu #1 taylanantalyalı #1 anılberkbaki #1 keremaktürkoglu

İki eski sevgilinin bitmeyen duyguları ile mücadele çabaları.

"Öyle olmasını istediğimi de nereden çıkardın ufaklık?" Söylediği şeyle gülümsedim. "Belli ediyorsun, çok belli." dediğim şeyle bana yaklaştı. "Hmm, belki de öyledir." Belki değil, öyleydi. Ellerini yüzümde gezdirdiğinde istemsizce kapatmıştım gözlerimi, daha iyi hissetmek için belki de. "Çok güzelsin, benim güzelim..."

"Pıçak jilet neşter, kopuyoz genjler" Gönül ister ki Aslı olup Kerem'e yar olayım ama benim adım Asel. (benim adım cafer) Çocukluk aşkım olan sarı kafayla saçma bir şekilde ayrılıp sonra yine kaderiniz bir cilvesiyle tekrar birleşmemizin mucizeydi bizim hikayemiz. "Ya ben sana gönül rahatlığıyla seni seviyorum diyemiyecek miyim?" Barış uzandığı koltuktan başını kaldırdı. "Söyle kanka biz duymayız" ağzındaki çubuk tarçınla bize bakarken. "O çubuk tarçını.." İşte bizim ilişkimiz kalabalıkdı biraz. Kerem ben ve barış,arda,irfan,oğulcan,taylan,halil benim küçük ailem.

Şimdi size soruyorum. Onca şeye rağmen değer mi? Her şey Galatasarayın erkek takımına Kadın oyuncuları alma kararı ile başladı... Tamamlandı.

"Neden böyle davranıyorsun Kerem?" ben bu cümleyi söylediğim anda gözleri bir güzel bakmıştı sanki. Yada ben çok sevdiğimden böyle düşünüyordum. "Kıskanıyorum deli gibi kıskanıyorum seni, çünkü deli gibi seviyorum, şuanda canını ver desen veririm hiç düşünmeden!"