Alya, soğuğun hüküm sürdüğü bir mahallede büyüyen cesur bir kızdır. Hayatın ona sunduğu zorluklar arasında tek umudu, bir gün çok daha iyi bir geleceğe adım atmaktır. Karaca Koleji'nden gelen bir mektup, tüm hayatını değiştirebilir. Fakat başarı yolculuğu, her zaman dostça karşılanmaz. Bu, umudun, dostluğun ve karanlıkla cesaretin sınandığı bir büyüme hikâyesi.

"Zehirli cennetin, kirli meleği Mehir'im ben...Bana leke derler her düşüşümde daha da derinleşen yaralarım, geçmişimin ve bağımlılığımın acı birer hatırası. Her iz, içimde kaybolmuş bir parçamın yankısı" Mehir'in kendi ışığını bulmak için çıktığı bu yolda ona yoldaş olmak ister misiniz? Karanlıkta kaybolan herkese ithafen.. Eminim bu konulu kitapları görmüşsünüzdür, ancak bir de Mehir'e şans vermek ister misiniz? Eğer "Abiler" veya "Gerçek ailem" kitapları arıyorsanız, işte doğru adres. *REKLAM YASAKTIR!* (Reklam yasak diyom amk reklam yapmayın kitabımda)

Öldürdüm çiçeğimi, yaşatamadım

Üvey babasının adamlarının onu öldüreceğini öğrendiği gibi kaçmaya başlamıştı Mehveş. Ama bilmiyordu ki kaçtığı arazinin sahibi, o gün oraya atış talimi için gelmişti. "Kim bu kız? Getirin onu buraya derhal! Cezasını ben keseceğim..." Vedat Pamir Kılıçarslan ve Mehveş Ferzan Biricik. #romance•9🏅

16 yıllık bir yaşamın hiçe dönüşü tek bir harf yüzünden mahfolan hayatlar. yeni bir hayatı beraber görelim... şimdiden keyifli okumalar...

"Neden geldik buraya, içmek için mi?" Omzunu indirip kaldırdı. "Arada bir geliyorum. Ama bu sefer başka birşey için." Bardağı bırakıp masasına ilerledi, çıkarttığı tükenmez kalem ve kağıtlara bakarak yutkundum, "onlar ne?" Kağıtlarla beraber yanıma oturdu ve önümüzdeki sehpaya koydu. "Evleniyoruz." Duyduklarımı algılayamadım. Birkaç dakika boş boş Karan'a baktığımda tepkime gülerek tepki verdi. "Ne demek evleniyoruz ya?!" Aniden ayağa kalktığımda bardak yere düşmüş ve kırılmıştı. "Evlenmiyorum ben,Ne evlenmesi!" Karan gömleğinin kollarını dirseğine kadar sıyırdı. "Evleneceksin. O imzayı birazdan atacaksın," dedi karşıma dikilirken. "Atmıyorum hiçbir şey!" Yavaş yavaş alnındaki damarlar belirginleşirken dişlerini sıktığını sıkı çenesinden anlıyordum. O kadar kötü hissediyordum ki ne yaptığımın farkında bile değildim. "Atacaksın." Dedi biraz daha dibime girerken. "ATMAYACAĞIM. DELİRTME BENİ!" Kolumdan tuttuğunda öfkeyle geri çektim. "BEN BİR KATİLLE EVLENMEM!" Bakışları daha da koyulaşmaya başlayınca bir iki adım geri gittim. "Evleneceğiz, eğer o imza atılmazsa," dedi üzerime gelirken. "Kardeşine ve annene veda edersin." Bunu düşünmemiştim. Karan'ın yurtdışında yaşayan üç yaşındaki erkek kardeşimi ve annemi bildiğini bilmiyordum.

"Tutunacak bir dal ararken koca çınarın gölgesinde dinlendiğimi geç fark ettim" * "Sen Güneş, sen Cihangir Boran'ın kızısın." "Size asla baba demeyeceğim Cihangir Bey." * 📢 Daddy kurgusudur, yaş farkı vardır. Bunu bilerek başlayıp başlamama kararını verin. ⚠️ Cinsel içerik uyarısı! Şşt fıstık tüm hakları saklı ona göre 😉

Bir sancı, derin bir sancı ile yaşamaya gayret gösteren 𝑨𝒉𝒖 𝑺𝑨𝑹𝑬𝑳. Yaşamak uğruna, ona ait kumar masasına yatan herkesin eceli 𝐊𝐚𝐫𝐚𝐧 𝐊𝐀𝐑𝐀𝐇𝐀𝐍. İntiharına karar verdiği gün, namlunun soğuk ucunu şakağına dayadığında, kader Ahu'ya bir şans daha verdi. Şansa inanmayan Karan, kader çarkını kanlı elleriyle tekrardan çevirdi. ___________ +18'in yoğun olduğu bir içeriktir. Şiddet ve argo kelimeler içerir. Psikolojik ve duygusal olarak zorlayacak bir kurgudur. Kurgusal karakterlerin görünüşü, hayal gücünüze bırakılmıştır. Sevgili okurlarıma saygılarım ve sevgilerimle. Karan KARAHAN & Ahu SAREL

Petunya; 'Umudunu kaybetme.' 'Herkesin bir umudu vardır. Bir savaşı, bir kaybedişi, bir acısı, bir yalnızlığı, Bir hüznü... Çünkü herkesin bir gideni vardır. İçinden bir türlü uğurlayamadığı.' Benimde hep bir umudum vardı, hep bir bekleyişler ile geçirdiğim on yedi yılım vardı. Verdiğim bir savaş vardı, yaşadığım onca acıya rağmen tek bir nefes için, hayallerim için verdiğim bir savaşım vardı. Kaybedişlerimde vardı, on yedi yılım gibi mesela. Hep bir yalnızlığım, bir hüznüm, bir sevgisizliğim vardı. Sevginin nasıl bir duygu olduğunu hissetmediğim, ailenin ne olduğunu bilmediğim bir hayat yaşamışlığım vardı. Kısaca.. Hayatın benden çaldığı hiçbir zaman uğurlamayacağım bir on yedi yılım vardı. |230521|🍂

Çisil, ailesine bu kadar fazla değer verirken, ona zıt karakterlere sahip yeni ailesine alışabilecek miydi? Onları içinde oldukları o acınası durumdan kurtarabilecek miydi?