Her kar tanesi birbirine çarpmadan yağıyordu, ta ki rüzgar çıkana dek.... Dağınık bir ruhun parçaları arasına saklanmış dünya? Dünyasının sınırlarını görme vakti...

Sessizliğe gömülen ama düşünceleri çığlıklarda boğulan. Susmuyorum aslında, sadece başkaları duymuyor. Duymuyorsanız sorun değil, okursanız burdayım.