Yakışıklı biri ya popi ya da gey oluyordu ona göre. Ece, hiçbir şeye gereğinden fazla değer vermeyen, okuldaki yeni kız. İzmir hep onun sevdiği bir şehir olmuştur. Ancak İzmir'de yaşayacağı yeni hayat İzmir'in ona tattırmadığı şeyleri yaşatacaktır. Peki neler yaşayacak? Hepsi ona doğum gününde gelen günlükte yazılı... (Şimdi tüm kitapçılarda)

Hissettiği aşk duygusuyla bir bütün olan genç kadının, sevdiği adam tarafından hiçe sayılmasıyla başlayan hikaye.

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Lise kavğalarının devamıdır.(İnsan bazen elindekinin farkına varmaz.Değerini bilemez ve zamanla onlardan uzaklaşır.Sonra bir bakmışsın yanında kimse kalmamış. Koskocaman Dünya'da sadece sen varsın....)