''O şerefsizle hiç bir yere gitmeyeceksin!'' Dediğinde sessiz kaldım, ateş gibi yanan bakışları bana döndüğünde volta atmayı bırakmış bedenini tamamen bana çevirmişti. ''Duydun mu?'' ''Duydum Kerim abiciğim!'' Dedim Hande'nin söylediklerine atıfta bulunarak. ''Ne abisi ulan? Siz beni komple delirteceksiniz!'' Söylediğine karşılık ona doğru bir adım atıp çatık kaşlarımla söze girdim. ''Ne oldu? Hande söylerken hiç itiraz etmiyorsun ama!'' Kafasını yukarıya doğru kaldırıp derin bir nefes bıraktığında adem elması yutkunmasıyla birlikte hareketlendi. ''Ya sabır!'' ''Sana binlik tesbih alayım bol bol sabır çek... Bu kafayla seni ancak o keser!''

Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

Sigarasını dudaklarına götürüp siyah gözlerini benden uzaklaştırarak yanındaki esmer kadına çevirdi. Kadın, onun bakışlarını fark eder etmez gülümsedi ve başını Pamir'e çevirdi. Pamir, bana bir kez bile bakmadan elini kadının beline yerleştirdi. Kadın, dudaklarını Pamir'in kulağına yaklaştırıp fısıldadı. Ne söylediğini duyamadım ama Pamir'in dudaklarında beliren hafif kıvrım, her şeyi anlatmaya yetti. Başını usulca salladı. Boğazıma oturan düğümü yutkunarak bastırdım ve gözlerimi onlardan uzaklaştırıp elimdeki kadehe indirdim. O gün, hastane odasında, hiçbir açıklama yapmadan beni terk ettiği o günden beri sigara ve içki, hayatımdan hiç çıkmadı. Ben Pamir'in değerini onu kaybettikten sonra anlamıştım. Tam içkimi yudumlayacaktım ki, naif ve heyecanlı bir ses duyuldu salonda. "Evet değerli konuklar, lütfen buraya bakar mısınız?" Sesin geldiği yöne döndüm. Rana. Elinde mikrofon, yüzünde her zamanki neşeli ama kusursuz gülümsemesiyle Pamir'in elini tutuyordu. "Hepinize bir haberimiz var!" dedi sevinçle. "Biliyorsunuz zaten, iki gün sonra evleniyoruz." Bir kez daha yutkundum. İçim acıdı. "Sevgilim, sen söylemek ister misin?" diyerek mikrofonu Pamir'e uzattı. Pamir önce kısaca başını salladı, sonra gülümseyerek mikrofona uzandı. Gözleri bir anlığına bana kaydı. Sonra, hiçbir şey olmamış gibi başını çevirdi ve konuşmaya başladı. "Fazla uzatmayacağım" dedi sakin bir tonla. Ve ardından içimi yakan cümle kurdu. "Rana ve ben anne baba oluyoruz." Kitapta; dram, 18+, ihanet, şizofren, küfür ve travma olayları movcuttur! Kitap kapağı: Damla_yazar Kitap şahsıma aitdir! Çalınma gibi olasılık olduğun da kanalınız şikayet etdirilecektir!

'En Güzel Beşiktaş'ın Çocukları Sever: 4' Tek bir dünyada, nasıl olurdu da birbirinden çok farklı iki dünya olabilirdi? *** "Abart." dedi Eylül memnuniyetsiz ifadesi ile bana bakarken. "Gayet tatlı bir çocuk. Kıvırcık falan, beğendim ben." diyerek devam ettiğinde omuz silktim ve kahvemden bir yudum aldım. "Asla böyle biriyle olmam." dedim oldukça ciddi çıkan sesimle. Eylül konuşmak için dudaklarını araladığında durdurdum onu. "Asla asla deme, falan deme bana." diye mırıldandım hızlıca. Bakışlarım yeniden kısa bir an çocuğa değdi. "Asla böyle biriyle olmayacağım." *** "Prenses gibi..." diye mırıldandım kendi kendime yüzümü buruştururken. "Asla böyle biriyle olamam."

"...Tam önümüzde durduklarında, bildiğim sayılı oyunculardan Gökhan İnler'in yanındaydı 2 numara. Tam karşımdaydı. Bakışları direkt beni bulduğunda, yavaşça demirleri sıktım. Kalp atışlarım biraz daha hızlandı. Alkış sesleri kulaklarıma dolarken, biz kilitlenmiş birbirimize bakıyorduk. Gökhan Taha'yı kale arkasına doğru yönlendirmeye başladığında gözlerini benden çekti ve arkasına döndü. Kalenin yanında durduklarında yeniden döndü arkasını. Bakışlarının hedefi yeniden direkt ben olurken gülümsedi yavaşça. Yüzümde beceriksizce bir gülümse oluştu. Elini boynuna atıp kaşırken, önüne döndü..." 7.9.22

Kalplerden Ritimler Serisi 2- Ünlü basketbolcu Uygar Türkmen'in kardeşi olmak elbette zordu. Umay Türkmen bunu çok iyi biliyordu. Bilmediği şey ise abisini hiçte sevmeyen, kibirli ve bir o kadar da bencil, yüzmede rekorlar kıran milli yüzücü Seçkin Altaylı'ya gönlünü kaptıracağıydı. Bağımsız olarak okunabilir. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Sır dolu hayatlar, konuşamayan bir kadın, sessiz bir aşk... "Tek bir kelime söylemeni, tek bir kelime söylemeni nasıl isterdim be kadın... Bir kere olsun bana adımla seslenmen için, o güzel ses tonunu duymak için nelerimi vermezdim..." Behzat acıyla Henna'yı izliyordu... "Bırak bu lafları Behzat! Senin tek derdin intikam, senin tek bildiğin çıkış yolu intikam!" Henna'nın dudaklarından küçük bir hıçkırık kaçtı. "Bir intikam uğruna bana bile kıyarsın değil mi? Bir intikam uğruna beni bile harcarsın!" Henna acı çekiyordu... Hayatı boyunca çektiği acılar yetmemiş gibi, bir de ona aşık olmuştu... Behzat, karşısındaki kadının işaret diliyle ona anlattıklarına kederle iç çekti. Başı üzgünce yeri buldu. "Ağabeyinin elinden tek varlığını alacağım Henna... Sana kıyamam ama buna mecburum! Anla beni, mecburum işte!" Behzat acıyla haykırıyordu... Henna ise çoktan ağlamaya başlamıştı. Küçük küçük iç çekişlerle hızla başını iki yana salladı. "Sen benim konuşamamdan güç alıyorsun..." Elleri titrediğinde daha fazla konuşmak istemeyip ellerini indirdi. Behzat, Henna'nın çenesini tuttu. "Henna'm, benim bu hikâyede kıyamayacağım tek kadın sensin..." Ardından ağlayan kadının çenesini öptü. "Suskunum benim..." Acıyla fısıldıyordu. Henna ise çekinerek adamın gözlerine baktı. Behzat keskin yüz hatlarına rağmen yumuşak bir ifadeyle kendisine bakıyordu. Henna'nın sakladığı büyük sır, Behzat'ın soğuk ve çaresiz intikamı... Her şey onlar için büyük bir imtihandı... Bu kadar imkânsızlık içinde bir çıkış yolu bulmak öyle güçtü ki... İki genç de çaresizdi. İkisi de acı çekiyordu. Aşk onlara en acımasız yüzünü göstermişti... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHANGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Kitap gençlik kitabıdır. ✔️ • Bir yaz yağmuruna yakalanmak insanı en fazla nasıl bir şeyin içine sürükleyebilirdi ki? Hadi gelin, buna birlikte bakalım :)