Alin, Kiraz çiçeği mahallesinde kendi halinde yaşayan bir kızdır. Ancak bu sade yaşamı, mahalleye geri dönen arkadaşının abisi Kılıç ile bozulur. Bazen bir salıncak, bir kıvılcımı doğurur. ... Şimdi izninizle size soruyorum. Siz de bizimle salıncağa binmek ister misiniz? Unutmayın, salıncaklar sadece mutlu etmez. Aynı zaman da yakar. Öyle bir yakar ki mutluluk duyarsın alev almaktan. Ta ki kül olana kadar. ...

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Benim güneşim hiç doğmamıştı. Ya da doğmuştu ama doğar doğmaz geri batmıştı,benimle birlikte. Aradan yıllar geçti. Bulutlu, yağmurlu, gök gürültülü geçen yılların ardından benim hayatıma yeni bir güneş doğdu. O kadar güzel doğdu ki ne bulutlar kapatabildi önünü ne de yağmurlar... ☀️ Bakışlarımı kampüsün içinde gezdirirken Kaan abim ve yanındaki kızı görmemle durdum. Aklıma gelen fikirle yüzümde sinsi bir gülümseme oluşurken adımlarımı onlara doğru yönlendirdim. Yanlarına geldiğimde kızın abimin omzundaki elini çekip yerine kendi elimi koydum. İkisinin de bakışları bana döndü. "Turuncu meleğim?" Kızın gülmesiyle abime kötü kötü baktım. Sadece meleğim desen kafiydi. "Sen kimsin ufaklık." Ufaklık demesi sinirlerimi bozarken kızı baştan aşağı süzdüm. Tek kaşımı kaldırıp elimi uzattım. "Ben Derin Atabey. Kaan'ın eşiyim. Sen kimsin teyze" Kızın suratı gözle görülür şekilde morardı. Abim şokla bana dönerken keyfim çoktan yerine gelmişti. Ee ne demişler abicim intikam sıcak yenen bir yemektir. ☀️ 16/03/2021 11/06/2021 Kapak: @okyanus_grisi

(TAMAMLANDI.) 0536***: Bir şey soracağım! +0536***: Sizin evdeki sivrisinekler de sessiz mi +0536***: Yoksa +0536***: Sadece bizim evdekiler mi bozuk?

"Işığa ulaşmak için önce karanlıktan korkmamayı öğrenmen gerek. Çünkü şafak karanlığın içinde. Karanlıktan uyan, gözlerini aç, geceyi terk et, şafaktan kaç." ☼ Çeyrek Vurgun Serisi'nin birinci kitabıdır.

*Klasikten uzak aşk/gerçek aile kurgusu. *Yetişkin içerik barındırır. *İlk birkaç bölüm texting --- Ben İzgi. Feris İzgi... Aylarca uzaktan izleyip, hayaliyle yanıp tutuştuğum aşkıma tam kavuşmuşken; aslında kavuşmam gereken bir de ailem olduğunu biraz geç fark etmiştim. Hem de yaklaşık 20 yıl kadar geç... ••• XXII. Acar, nedensiz bir dürtüyle kadının yüzüne bakamadı bir an. Biraz sonra ise yanağının üzerinde uzanan kadının yüzüne nihayet bakmaya cesaret edebildi. Yavaşça eğdiği başını İzgi'nin yüzüne yaklaştırıp alnına dudaklarını bastırdı, dudaklarını hemen geriye çekmedi. Aksine burnunu da saç diplerine yasladı. Saçlarından yayılan kokunun bir ay öncekiyle aynı olmadığını duyumsadı. Fakat umurunda değildi, kokuyu eşsiz kılan Feris'in ta kendisiydi. Kokunun kaynağının o olması Acar için fazlasıyla yeterliydi. "Yeşil gözlü cadı," diye mırıldandı dudaklarını alnından çekmeden. Sesi o kadar kısıktı ki kendisine bile ulaşamamıştı. "Hangi büyüyü üzerimde denedin bilmiyorum ama bu kadar işe yaramış olmasını sen bile hayal edemezdin." ••• XXVII. Savaş, çaresiz bir merakla yüzünü kızının omuzuna doğru yaslayıp kokusunu hissetmeye çalıştı. Bebek kokusunu hatırlamak istese de artık hatırlayamıyordu, burnunda kalan tek koku isli yanık kokusuydu. Savaş, başını kızının omuzuna koyduğunda burnuna dolan kokunun çiçek bahçesinde gibi hissettirmesine buruk bir tebessümle tepki verdi. Bu kokuyu ilk kez alıyordu, bundan sonra hep alabiliyor olmak için ne yapılması gerekiyorsa yapacaktı. Çekindiği, göze alamayacağı hiçbir şey yoktu. "Bitti babam ait olduğun yerdesin artık, uyandıktan sonra bambaşka olacak her şey. Söz veriyorum, her şeyim üzerine yemin ediyorum sana. Ne kalbine ne tenine bir daha zarar gelmeyecek, baban burada, yanında." --- '120122

(TAMAMLANDI.) Zeynep: Merhaba, kolay gelsin. Dün görüşmüştük fakat numaranızı kaybettiğim için dün yazamadım. Zeynep: Dilara Özseymen'in kına organizasyonu için görüşmüştük... Zeynep: Dün de konuştuğumuz gibi masalara beyaz şebboylar ekleyeceğiz. Zeynep: İçecek olarak limonata verilecek. Zeynep: Misafirlere ikram edilecek yemeklerin de listesini alabilirsem çok mutlu olurum. Sunshine Organizasyon: Anlamadım? 🎀 Cihan Bey (12): Şaka yapmamıştım :( Siz: Hayır, şakaydı Cihan Bey (12): Gerçekten ciddiydim Siz: Hayır değildin sus Siz: Sus yoksa Siz: Engelleyeceğim seni Cihan Bey (12): Şaka yapmadığımı anlamıyorsun ki Cihan Bey (12) adlı kişiyi engellediniz. Engeli kaldırmak için dokunun.

🏀 Sayın sen, ben Deva. Deva Çetinceviz. Adımdan da anlayacağın üzere ben kolay lokma biri değilim. Evet, babam beni erkek gibi büyüttü ama öyle olmasaydı da ben tuttuğunu koparan bir kadın olurdum. Benim hikâyem, kardeşimin başımıza açtığı işler yüzünden babamın benden yardım istemesiyle başladı. Ama bu sandığın kadar küçük bir yardım değildi. Yardımcı antrenörlük yaptığı bir basketbol takımında iki aylığına onun yerine bakmamı istiyordu. Bu benim için çocuk oyuncağıydı. İşi yerine getirebilecek kabiliyete sahiptim. Kolaylıkla üstünden gelebilirdim. Lakin küçük bir sorunumuz vardı. Bu işi erkek kılığına girerek yapmak zorundaydım. Hem de bir erkek basketbol takımında. Anlayacağın üzere olaylar karışık, yolumuz engebeli. Ve ben agresif bir şoförüm. Erkek gibi büyümekle erkek olmak arasındaki farkı göreceğim bu yolda bana eşlik edersen kendimi daha az yalnız hissederim. Hazırsan başlayalım mı?

Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."

Hanımlar, beyler ve sevgili çocuklar... 😎 Eğer kemerlerinizi bağladıysanız kalkışa geçiyoruz. Bu uçuşumuzda güneş kremlerinizi ve güneş gözlüklerinizi yanınıza almayı unutmayın. Uyarı: Bu hikayenin türü yetişkin içeriktir. Kitapta cinsel içerik, küfür vb. unsurlar bulunacaktır. Başlayan herkesin bunu dikkate alması rica olunur. Yayımlanmaya başlandığı tarih: 30 Haziran 2023