[Düzenleniyor] Eğlence amaçlı yazılmıştır. Mantık aramayın :)

❝"Benim anamda babamda bellidir,yani siz yolunuza bakınız,tez vakitte de bizden uzaklaşınız"❞ Klasikten bi tık farkli bir hikaye\Yazım yanlışı çok nadiren var :)(İlk bölümler birazcık kısa sonradan uzayan bölümlerle karşınızda.) 15 Yıl önce kaybolan bebek Rüya| 15 Yıl sonra kızlarını 17 yaşında buldular| Bundan sonra Rüya napacak bu olanları kabul edip onlara alışacak mı,ailesi olarak benimsiyecek mii? Okuyup öğrenelim... Kitapta aşk falan yoktur,aile,sevgi,özlem vb. duygular barındırır! 🌟Buyurun gelin hep beraber okuyalimm çiceklerrimm💐😫✋🏾 SONRADAN EKLENEN NOT;!İLK KİTABIM OLDUĞU İÇİN EKSİKLERİ OLABİLİR BUNU DİKKATE ALARAK BAŞLAYIN! ❦27 Ocak 2025(Yayın Tarihi) #Rüya 1.sıra ⚘ #Özlem 3.sıra ッ #Yil 1.sıra⚘ #biyolojik 14.sıraッ #kurgu 47❦ #kayıp 28.sıra❦ #bilojikaile 38.sıra❦ ⤷15.05.2025

𖥸 Asena okumak için Azerbaycan'a gider. Son yılında ise bir okulda stajyer öğretmenlik yapmaya başlar. Fakat bir gün öğretmenlik yaptığı okul değişir. Askeriyenin yakının da olan anaokulun da çalışmaya başlayacaktır. O gün ise bindiği taksiye bir Azerbaycan askeri biner. Hikaye ise tam olarak orada başlar. 🍂 YAZIM TARİHİ 23 EYLÜL 2024 Bu kitap Ekiz'ın yan karakteri olan Asena Akınöz'ün hikayesidir.

16 yıllık hayatını 3 ablayla geçirmiş olan Sera aslında onların gerçek ailesi olmadığını ve aslında 4 abisi 1 ikizi ve 1 erkek kardeşi olduğunu öğrenirse hayatı nasıl olur?

"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Sizin için özenle seçilmiş kurgular...İyi Okumalar :)

Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."