Eliz ve Devrim'i bir araya getiren korkunç gece onlara başka ne felaketler getirecektir?

Dünyaya uyuşturucunun kucağında gelen Ceylan Aydinç, yaşadığı 25 senelik ömründe ilk defa bir çıkış yolu arar. Karşısına beklenmedik bir anda sonunu getirmek için çıkan Arslan Fırat Beydemir, hayatının dönüm noktası olur. Uyuşturucu bağımlısı kadın ve Narkotik Şube Amiri adam... Bu onların hikayesi. +18 öğeler : cinsellik, şiddet, alkol uyuşturucu ve suç türleridir.

"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.

"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi' cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı... (Yaş farkı ve yetişkin içerik vardır.)

Onlar sadece bir tim değil, bir aile... Sadakat, fedakârlık ve ölümle sınanan bir yolun yolcuları. Her biri, farklı geçmişlerden gelip aynı bayrağın altında omuz omuza savaşan askerler. Onlar için bu sadece bir meslek değil, bir yaşam biçimi. Çünkü savaş sadece cephede değil, kalplerinde de verilir. Zorluklara, kayıplara ve imkânsız görünen görevlere rağmen dimdik ayakta duruyorlar. Tıpkı Kardelen gibi... Soğuğa, fırtınaya ve karanlığa rağmen açan bir çiçek gibi direniyorlar. Ama bu yol kolay değil. İhanet, acı ve ölüm her an enselerinde. Her görev, son görevleri olabilir. Peki ya onlar? Ayakta kalmayı başarabilecekler mi? Vatan için savaşanlar, kardeşlik için ölenler... Kardelen, sadece bir çiçek değil; zorluklara, korkuya ve ölüme meydan okuyanların hikâyesi. Düşmekten korkmayanların, savaşmaktan vazgeçmeyenlerin ve kardeşlikten ödün vermeyenlerin hikâyesi. Onlar birbirlerine sırtlarını yaslamışlar. Ve biliyorlar ki düşen değil, kalkmayı bilen kazanır. Bu benim hikâyem. Bizim hikâyemiz. Adımız ne olursa olsun, biz Kardelen'iz. Ve biz hep ayakta kalacağız!

𓆗 Hollywood'un gözde yıldızları Menendez kardeşlerin arasındaki çarpık bağa beklenmedik bir şekilde dahil olan Lodos, kendini ardı arkası kesilmez bir kaos lodosunun içinde bulur. ❝Kişisel algılamayın lütfen bayan Menendez, fakat aramızda bir şeyler yaşanacak olsa bile; üvey kardeşiyle ilişki yaşayan biri asla tercihim olmaz.❞ Gece mavisi gözleri daha önce kimselerde görmediğim bir soğukluktaydı. Buz gibi bakıyordu. ❝Kimsenin olmaz.❞ 𓇢𓆸 𝑍𝑎𝑙𝑖𝑚 𝑜𝑦𝑢𝑛𝑙𝑎𝑟ı𝑛 𝑏𝑎𝑠̧𝑟𝑜𝑙𝑢̈ 𝑖𝑘𝑖 𝑘𝑢𝑚𝑎𝑟𝑏𝑎𝑧ı𝑛, 𝑚𝑎ℎ𝑣𝑒𝑡𝑡𝑖𝑔̆𝑖 𝑣𝑒 𝑚𝑎ℎ𝑣𝑜𝑙𝑎𝑛 ℎ𝑎𝑦𝑎𝑡𝑙𝑎𝑟ı𝑛ı𝑛 𝑡𝑟𝑎𝑗𝑖𝑘 ℎ𝑖𝑘𝑎̂𝑦𝑒𝑠𝑖. #ÜveyKardeş Makûs Serisi 2. Kitap Yayınlanma tarihi: 08.01.25 #DarkRomance 𓃭

"Seni seviyorum," dedi hiç beklemediğim bir anda. Kalbimde bir oyuk açmış ve üstüne çiçek dikmişti. "Ama sen sevgisizliği seviyorsun." dediğinde o çiçekler kanla boyandı ve oyuğun içine doldu. "Sevgi iki yüzlüdür Karan," parmaklarımdan yaşam aktı. "Sadece sevgisizlik göründüğü gibidir." dediğimde o oyuğun içine bir yalan öldü, gerçeği ile gömüldü. Onu öldüreceğim gün; özgür olacağım gündü. Onu öldüreceğim gün; öleceğim gündü... Başlama tarihi:09.05.2025