☙ Eylem sandığı hayat, baştan sona inşa edilmiş bir yanılsamaydı. On yedi yıl boyunca ona öğretilen her şey, kendi varlığını maskelemeye yönelikti; sevgi, disiplin ve bağlılık görünümlü bir düzenin içinde büyüdü. Ama bir telefonla her şey değişti: Bebekler karışmıştı. Eylem artık Derin Altaner'di. Altanerler, servet ve itibarın sınırlarını kendi kurallarıyla çizen bir aileydi. Modern, güçlü ve titiz; ama aynı zamanda kuralları sert, ilişkileri hesaplıydı. Üçüzleri, bir erkek kardeşi ve üç abisi arasında, Derin'in her adımı gözlemleniyor, her davranışı ölçülüyordu. Evde hiçbir şey tesadüf değildi; sessizliklerin, bakışların ve ritmin kendine özgü bir dili vardı. Derin, geçmişte öğrendiklerinin yetersiz olduğunu fark ederek yeni bir denge kurmak zorundaydı. Sadece hayatta kalmak yetmeyecek; burada kendine ait bir yer yaratmak, dikkatle ve ihtiyatla inşa edilecek bir stratejiydi. ☙ ❝Beni başka birine dönüştürmeye çalışabilirsiniz, ama kim olduğumu asla unutturamazsınız.❞

𐙚 Benim ailem beni seviyor, öyle diyorlar en azından. Ama bazen düşünüyorum... Sevgi gerçekten böyle mi olmalı? Annem ablamın başarılarından gururla bahsederken, babam abimin geleceğini överken ben masada sadece bir gölge gibiyim. Kimse bana bir şey sormuyor. Ben de konuşmuyorum. Bağırmak istesem de sessiz kalıyorum, çünkü biliyorum, beni sevdiklerini düşünüyorlar. Ama sevgi buysa, neden bu kadar yalnız hissediyorum? Sonra bir gün her şey değişti. Öğrendim ki, gerçek ailem onlar değilmiş. Doğduğumda karışmışım. Gerçek aileme gitmek zorunda kaldım. Beni nereye götüreceklerdi, bilmiyorum ama bir şeyler değişecekti, hissediyorum. 22/02/2025🩶