Hej. Nie pamiętasz co jadłeś na kolację? Ja nie pamiętam całego mojego życia. Cóż, pozwól mi opowiedzieć ci historię. Moją historię z labiryntu. − Jesteśmy − oznajmił po chwili i stanął jako pierwszy przed wielkimi drzwiami, zamkniętymi na kłódkę. − Wspaniale − podsumował Newt. − Po prostu świetnie. − Wyluzuj, sztamaku − odpowiedział Gally i wyjął z kieszeni klucz, który zaraz przekręcił w kłódce. − Ma klucz − zauważył tępo Thomas. − Przecież widzę. − Wy to jeszcze mało o mnie wiecie − powiedział Gally pchając mocno drzwi do środka. #2 w kategorii "newt" #1 w kategorii "minho" książka pisana w oparciu o filmy i serię książek pt. "Więzień Labiryntu" okładka wykonana przez @helpfulkatherine

"they were young, they didn't know what life had planned for them". Kiedy Marie trafia do labiryntu, jej życie nabiera tempa. Wszystko jest nowe, tajemnicze i przerażające. Gdy tylko jej wspomnienia zaczynają wracać, w głowie dziewczyny rodzi się miliony pytań na minutę. Opowieść o nastolatkach, którzy muszą dorosnąć zbyt szybko. O nastolatkach, którzy muszą znosić śmierć swoich przyjaciół, rodziców i ukochanych. O nastolatkach, którzy walczą o lepsze jutro. *-*-*-* piękną okładkę wykonała Blood_Merry_ :D

Gdy Ruth - dziewczyna z grupy B - zostaje porzucona przez dziewczyny ze swojego labiryntu, musi okraść śpiących ludzi. Zostaje jednak złapana na swoim uczynku, przez co zmuszona jest podążać z nimi...

W czasie apokalipsy nie ma miejsca na miłość, ale czy na pewno? Dwoje zakochanych nastolatków zostaje rozdzielona. Jemu odbierają wszystkie wspomnienia, oprócz imienia i wysyłają do mrocznego labiryntu, gdzie codziennie musi walczyć o życie. Ona pamięta wszystko i codziennie jest zmuszana do oglądania tego, co dzieję się z jej ukochanym i pozostałymi przyjaciółmi. Co będzie, gdy w końcu spotkają się na nowo? Czy uda im się uciec z DRESZCZ-u? A przede wszystkim czy przeżyją?

❝ złamany chłopak poznaje złamaną dziewczynę. ❞ © -DAISYPETALS | 2018

Pierwszy one shot na tym koncie, mam nadzieję, że nie ostatni. ××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××