Açelya hiç hatırlamasa da henüz 5 yaşındayken ailesinin düşmanları tarafından kaçırılmış ve gözlerini bir yetimhanenin revirinde açmıştı. Ailesi senelerce kayıp kızlarını ararken Açelya'nın bildiği tek bir şey vardı o ise ismiydi. Seneler sonra kavuştuğu ailesiyle gerçekleri öğrenen Açelya gerçek ailesine alışabilecek miydi? ... Gerçek aile kurgusudur, ilk birkaç bölüm dışında daha çok mizahi yönüyle öne çıkan bir hikaye olmasını planlıyorum. HADİ BAŞLAYALIM ADAMIM. 30.01.24

Ben Okyanus, büyük bir Yangın'dan çıkmayı başarmış ama Kül'e dönmüş bir İstihbarat Ajanı. Karanlık ve fırtınalı bir Okyanus, Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya... Okyanus, içine çektiği herşeyi hırçın dalgaları ile boğardı. Mahvolurdu ama kendini kaybetmezdi. Ben Okyanus'tum, öyleyse neden kendi kendimi boğuyordum? Okyanus'un, yıllar boyunca kendini korumak için zorlukla inşa ettiği duvarları onu yeni bulan gerçek ailesi yıkmayı başarabilecek miydi? Okyanus'ta boğulacak mıdır? Yangın'da Kül'e mi dönüşecektir? Yoksa komutanının orman gözlerinde kaybolacak mıdır? Nefret ettiği gökyüzünü tekrar sevmeye başladığında her şeyin üstesinden gelmeyi öğrenebilecek miydi? Peki ya, Kızıl ailesi? Aile sırları, Okyanus'un bilinmeyen geçmişi... Alabora Timi ve Kızıl Timi neden birlikte görev almaya başladı? Çözülmesi gereken askeri bir sır vardı ama herşey de küçük bir kızda saklıydı... Okyanus mu? Kül mü? Yoksa her ihtimalde de Okyanus'un Kül'ü müydü? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emret, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emret, komutanım!"

ABARTMAYIN SADECE BEBEKLER KARIŞTI! Yıllar önce hastanede başka bir bebekle karıştım. Gerçek ailemi sonunda buldum, ama abiler fazlasıyla önyargılı. İkinci şanslara inanmıyorum... Birine yıllar önce son şansımı vermiştim; o da kollarımda gitti. Şimdi ise bu garip, yeni hayatta her şey bana sadece biraz eğlence gibi geliyor. ✯✯✯ Bu hikaye tamamen hayali bir "gerçek ailem" kurgusudur. Yazım hataları oldukça az, mantık çerçevesinde yazılmış, eğlenceli ve sizi depresyondan çıkaracak bir kitap arıyorsanız Yeşim evrenine hoş geldiniz. Bu tamamen hayal ürünüdür; lütfen izinsiz kopyalamayınız. Beğendiğiniz sahnelerden ilham alabilir veya benzerlerini oluşturabilirsiniz, ancak lütfen eserin asıl sahibini mutlaka belirtiniz. "Yeşim" adıyla yazılan ilk gerçek ailem kurgusu'dur "Karate" spor dalı ile yazılan ilk gerçek ailem kurgusu'dur. Kurgumda lütfen reklam yapmayınız.

Daha 18in'e yeni girmiş bir kız ailesinin gerçek olmadığını öğreniyor. Bir süre sonra gerçek ailesi onu arıyor ve dna testi istiyorlar. Test pozitif çıktı. Geçmişinin yaraları hala kanıyorken kız ailesine 5 abi,ikiz ve erkek kardeşine alışa bilecek mi? Peki aile yıllardır çektiklerine rağmen kızı seve bilecek mi? Peri kılıçKutlu (Öztürk)ün ailesini bulma aksiyonunun hikayesi《~》

"O seksi ellerindeki bagetleri davullara vururken benim kalbim ne kadar hızlı atıyor, biliyor musun?" Dünyaca ünlü bir müzik grubunun bateristi olan Alper, özel telefon numarasına gelen bu mesajı okuduğunda hayatının ne denli değişeceğinden habersizdir. *Kısa hikâyedir ve mesajlaşmalar içerir.

Homofobik bir kızın başka bi kıza aşık olup cinsel kimliğini kabullenmesi falan anlatıyor ☝🏻

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

Askeri ve gerçek ailem kurgusudur!!!! Kıdemli yüzbaşı Duru Adin Bolatlının yaşam hikayesi...

Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜 SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR! İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş farklı kişinin hayatları birbirine karışacak, alacakları her karar kıtanın kaderini değiştirecekti, insanlar ise bir şey yapamayacaktı. Tamerin, hayatı ve istekler arasında sıkışıp kalan birisidir. Kaderi Abrek ve Kaveh ile karşılaştıktan sonra değişir. Dört Yaratıcı'nın arzusu, onun hayatının dizginlerini eline almasıdır. Dört Yaratıcı'nın Abrek'den beklentisi ise doğru insana âşık olmasıdır. Delilik ve masumiyet arasındaki ince çizgide yürür. Abrek'in ablası Venira ise kardeşinin kral olması için savaşır. Dört Yaratıcı'nın ondan beklediği şey doğru kişiyi kral yapmasıdır. Venira hüküm ve yaşam arasında savaşırken gerçek krala her an yaklaşmaktadır. Saevthaslı Kaveh sakin bir hayat sürerken Tamerin ile tanışınca hayatı değişir. Hayatında kendisi için bir şey ister ve bu Tamerin olur. Dört Yaratıcı ondan aşk ve hüküm arasında tercih yapmasını bekler. Naymahaenli Bartan, sıradan bir askerdir. İnsanlar kral olmasını ister. İnandığı Dört Yaratıcı ondan gerçek bir kral olup yeni bir düzen yaratmasını istemektedir. Bartan ise bu isteği gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceğini görmek için kendini sınar. Sorular aynıydı, cevaplar farklıydı. Hayatta kalmak için neleri feda edebilirlerdi? Hüküm uğruna zalimleşebilir miydi? Aşk uğruna affedebilir miydi? Gerçek güç sevdiklerini korumaya yeter miydi? Sorulan sorulara verilen yanıtlar herkesin kaderini etkileyecek, herkesi parçalayacaktı. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Tarih #7 - 09.07.2022