Bacaklarını iki yana açmış rahat bir pozisyonda otururken, sert ve baştan çıkarıcı bakışlarını yanımızdaki insanları umursamadan üzerimde gezdirdi. Bakışları beni heycanlandırırken aynı zamanda içimde kelebekler uçuşmasına neden oluyordu. Aşık olduğum bey; 'Odama geç beni bekle yavrum.' Telefonumun ekranına düşen onun mesajıyla gözlerimi usulca yüzüne çevirdim. Dirseğini oturduğu koltuğun başına yaslayarak baş parmağını dudaklarının üzerinde gezdirmeye başladı... Beni çalışma masasının üzerine oturtup elerini bacaklarımın iki yanına koyarak iki ayırdı. Arasına yerleşerek yüzünü yüzüme yaklaştırdı, parmakları çıplak omuzumda gezinirken inlememek için kendimle direniyordum. "İsminin anlamı kadar varsın Bade." Kalbim olmadığı kadar hızlı atıyordu. Eleri yavaşça kalçam ve belimin arasına indi. Nefesimi kontrol altında tutmak epey bir zordu. "Aşk ve şarap...önce usul usul kalbimde yer edindin, sonrasında şarap kadar sarhoş etmesede bende o etkiyi bıraktın." Dudakları boynuma temas etmesiyle ağzımı hafifçe araladım, kafamı arkaya doğru yatırarak inlememek için alt dudağımı dişlerimin arasına alıp ısırdım. "Söyle bakalım ufaklık napamamı istersin sana?" Kısılan gözlerimi aralayıp bana bakan elalarına çevirdim bakışlarımı, dudaklarına yanaşarak tahrik olan sesimle konuştum. "Öp beni." Dudakları yana kıvrıldı. Kalçamdaki elini yanağıma çıkarıp benim yaptığım gibi dudaklarıma yanaştı, ikimizinde gözleri bir birimizin dudaklarındaydı. "Nerden geliyor bu cesaret?" Ah düşüp bayıla bilirdim şuan. Beni etkisi altına almayı çok iyi beceriyordu. "Seni sevmekten." Kendimden emin çıkan sesimle dudaklarını çenemin altında gezdirdi... Ağbeyimin en yakın arkadaşı, çocukluk arkadaşımın ağbeyisi benim ise ilk aşkım. "(Kurgu; yetişkin içerik bulundurur.) #Mahalle kurgusu

•Ana karakter Ahlâ ve Mahir'den sonra yan karakterlerin hikayesine geçiliyor. Bunu sevmeyenler başlamasın lütfen ❤️ Zeynep, "Çok şükür bu aralar iyi şeyler oluyor, Abim bugün çıktı hapisten."dediğinde Ahlâ bozguna uğramıştı. Mahir abi hapishaneden çıkıyordu. Bitmek bilmeyen bu dava peşinden daha kaç insanı götürecekti bilmiyordu ama Mahir abinin hapisten çıkmasıyla olayların daha da büyüyeceğine emindi. Not: Hikayede yetişikin unsurlara yer verilecektir!

Aşiyan 3 Serilik bir kitaptır ve tüm seri tamamlanmıştır. ... "Sen benim evimsin Gülfem, şu tenin.." derken elini boynumda dolandırdı. "Sadece benim. Başkasının el sürmesine izin vermem. Sen buraya girdiğinden beri.." dedi elimi kalbinin üzerine koyarak. Avuçlarımın altında güçlü şekilde atan kalbini oldukça net hissettim. Sıcacık elini buz gibi elimin üstüne biraz daha bastırdı. "Başkasına böyle attıysa namerdim." Dedi erkeksi gür sesiyle. "Buralar hep senin." Dedi tekrar kalbinin üzerine bastırarak elimi. "Sen benim!" ..... Siddet, Küfür ve yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır. Rahatsız olanların başlamaması önemle rica olunur :)

Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.

"O Doğu'ysa ben Batı'ym." "O siyahsa ben beyazım." Diye haykırdı genç kız. Fakat bu cümleleri kurarken bu hikâyenin aslında Doğu'yla Batı'nın kavuşmasını, siyahın beyaza karışmasını anlattığını bilmiyordu. Öğrendiğinde ise hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Çünkü çoktan kendi hikâyesinde hem kazanmış hem de kaybetmiş olacaktı. Kaybetmek de kazanmak da daha önce onun için hiç bu kadar zevkli olmamıştı.

Aşkta ve savaşta her şeyin mübah olduğunu söyler herkes. Oysa gerçek hayatta bunun bir karşılığı yoktu Işık'a göre. Savaşta belki ama aşkta hayır. Aşk, masum duyguları barındırmalıydı içinde onların yaşantısına göre. Aşk çirkinlik kaldırmazdı, aşkını kullanarak kötülük yapamazdın. Küçücük bir yıldızın masalıydı bu; acısıyla, tatlısıyla. Ama en çok aşkıyla...

Mahallenin başında ki duvarda yazılıydı o yazı ve yıllar geçse de silinmemişti hiç. Ne yağmurlar yağmıştı o duvarın üzerine kaç kış geçmişti kaç bahar ve Mahir dikilip de karşısına her okuduğunda yanan yüreğine öfkeliydi. "Derya'sına kavuşamadı Mahir." ** "Sevmeseydin beni! Bütün mahalle senin yüzünden bana düşman oldu zaten. Kendi ailem bile senin yüzünden kapıya dışarı etti beni-" Kız konuştukça Mahir'in içinde bir şeyler kopuyordu. Hırsla tuttu kızın bileğinden kendine doğru çekerken bir anda mahallenin ortasında olduklarını bile unutmuştu. Sesi zehir gibi acı ve sessizdi. "Unutmak için kaç gece o sokak lambasında sabahladım bilmiyorsun sen. Ben söyleyeyim Derya, sokak lambasının ışıkları 7:04 de sönüyor ama sen sönmedin içimde."

Bu kitap 1985 yılında geçen naif bir aşkı anlatıyor.🍀 Bir heves uğruna ailemi kaybettiğimde kendi evimde kül kedisine dönüşeceğimi bilmiyordum. Dahası yengelerimin baskılarına, kendimi hapse attırmak isteyecek kadar tahammül edememiştim. Her şey ben parmaklıklar ardındayken değişti. Kader çarkımın yeniden döndüğü yer, kara kaşlı, kara gözlü ve bıyıklı bir memurdan sonrası oldu.

Yaren ♡ Bedirhan

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.