"Seni sevmeme izin ver," diye fısıldadı. "Ver ki sana cenneti yaşatayım." _ Sevmek nedir bilmeyen Yavuz Seçkin, babasının yolundan giderek sevdiği kadını kendine tutsak eder. Hayatı acılarla dolu olan Esila Durukan, Yavuz'a boyun eğmemeye kararlıdır ve ondan kaçmak için her yolu dener. Yeni başlangıçlar yapıldığında ve pişmanlıklar yaşandığında ya her şey için çok geçse? Ya da her şey daha yeni başlıyorsa? Gelin bunu hep beraber öğrenelim. Esila ve Yavuz'un hikayesine sizde ortak olmak istiyorsanız, yukarıda 'Oku' yazan yere basmanız yeterli...

O şeytandi seytanin ta kendisi,sadist,narsist,acimasiz sedace o vardı ondan başka herkes ezik ona muhtaçtı o tanrının bile şefkatini hak etmiycrk kadar kötüydü ve o bu kötülüğünun farkındaydı. Tanrı bu sefer onu şaşırtmıştı çünkü içinde bı şefkat tanecigi vardı o bı çocuğa safeket göstermek istiyordu. Ve işte şuanda bı yetimhanenin geniş koridorunda emin ve sakin adımlarla islerliyordu sağ atarfinda bı adam ordusu sol tarafında ise bu aciz yatimhanenin daha aciz müdürü odaları inceliyordu ve kendi için şefkati için küçük bı kız arıyordu asır. lavinya kafasına kapsonunu gerimis hızlı adımlarla koridorda yürüyordu arkasında kalan çocuğa doğru dönmüş bağırarak birşeyler söylemiş ve geri geri adimlamaya başlamıştı önünü dönmesiyle 1.90 boyundaki takım elbiseli adama çarpması ve admin elinin beline gitmesi bir olmuştu,adam kafasını eğmiş lavinyanin kulağına fisildamisti,bu kız farklıydı ve şeytan bunun farkındaydı, "küçük kızım yürürken önüne bakmalısın yoksa şeytan seni yakalar ve küçük kızı yapar." lavinya bunu duymasiyla siritmis ve elini karsisinfaki adamın omzuna koymuş ve ayaklarını kaldırarak adamın kulağına fisildamisti "babacığım belkide ben şeytanın beni küçük kızı yapmasını istoyorumdur." lavinya karşısındaki admin boynuna dudağını degdirmis ve hızlıca geri çekilmiş yüksek sesle konuşmaya başlamıştı "efendim çok özür dilerim,iyi günler ." adama hafifçe siritmis kapsonunu düzeltip hızlı adımlarla uzaklasmisti. tanrı gerçekleri fark etmişti o şeytandi şefkati hak etmiyordu,yüreğindeki şefkati silmiş bu sefer saditligini belli etmişti o kızı istiyordu "O kızı istiyorum."

"Warthia'nın Çağrısı" Athena'nın dünyası, bir müzeye yaptığı tek bir ziyaretle altüst olur. Eski bir kitap, ona kaybolmuş bir dünyanın kapılarını açar. Sayfaları boş olan bu kitap, Athena'yı Warthia adında karanlık ve büyülü bir dünyaya çeker. Ancak Warthia, sıradan bir yer değildir. Tüm yasaklar, eski düşmanlıklar ve bilinmeyen güçlerle dolu bir yerdir. Athena, bir zamanlar güçlü olan Jamertha Krallığının kaybolan vârisi ve Sirius'un lanetli gücünü taşıyan son kişisidir. Warthia'nin geçmişi, onu ve krallığını yok eden sırlara sahiptir. Bu dünyada hayatta kalmak, Athena'nın geçmişine dair tüm sırlarını çözmekten çok daha fazlasını gerektirir. Savaşlar, tehlikeli ittifaklar ve hayatta kalmak için verilen zorlu mücadeleler Athena'yı beklerken, düşmanları arasında Osteros Krallığı'nın vârisi Sawyer'da bulunmaktadir. Karanlık güçler ve eski düşmanlıklar, Athena ve Sawyer'ı birbirine yakınlaştıracaktır. Ancak Warthia'nın gerçek yüzü, her adımda Athena'yı daha da zorlayacaktır. "Warthia'nın Çağrısı", kaybolmuş bir dünyada geçmişin, gücün ve ihanetin peşinden sürükleyen, büyülü ve karanlık bir hikaye. Athena'nın mücadelesi sadece bir krallığın kaderi için değil, aynı zamanda varoluşunun ve gücünün derinlikleriyle de ilgilidir. Kaderin, en karanlık sırlarını gün yüzüne çıkardığı bu dünyada Athena, yalnızca hayatta kalmakla kalmayacak, aynı zamanda Warthia'yı yeniden şekillendirecek bir gücü keşfedecektir. Hazır mısınız? Kaderin en karanlık sırları aydınlandığında, neye sahip olacaksınız? Warthia'nın Çağrısı yükseliyor, kalbinizin neye cevap vereceği ise yalnızca size bağlı...

Boş kalan son sayfa dolmadan, kibritler yere saçılmadan, yanan son mum sönmeden, bu yabancı duman her yanımızı sarmadan ve onlar beni bulmadan bul beni...

Madam Bovary, 19. yüzyıl Fransız kadınının kıstırılmış hayatını ve iç dünyasını oldukça şeffaf bir şekilde ele alırken, dönemin kadın erkek ilişkilerine de ayna tutan bir başyapıt. Vasat bir doktorla evlendikten sonra boğucu taşra yaşamı içinde sıkışıp kalan genç ve güzel Madam Bovary, mutsuzluğu bir kader olarak kabul etmeye razı olmaz. Büyük hayalleri, hayattan büyük beklentileri vardır; okuduğu romanlardaki tutkunun ve romantik fantezilerin özlemiyle yaşar ve aradığı ideal aşkı bulmak için çıktığı yolda hiçbir fedakârlıktan kaçınmaz. Madam Bovary'nin bu mücadelesini ve sürüklendiği çıkmazı anlatan roman, tutkulu bir hikâyenin gerisinde evlilik, cinsellik ve zenginlik kavramlarını sorguluyor. 1857'de ilk kez yayımlandığında büyük yankı uyandıran, toplumun din ve ahlak anlayışını sarstığı gerekçesiyle yasaklanmaya çalışılan Madam Bovary, 19. yüzyıl Fransası'nın ahlak anlayışına ve burjuva değerlerine karşı güçlü bir eleştiridir. "Şairler nasıl bahara şükran duyuyorsa, romancılar da Flaubert'e öyle şükran duymalıdır. Onunla her şey yeniden başlar." -James Wood- Yayınevi: İş Bankası Yayınları Çevirmen: Nurullah Ataç, Sabri Esat Siyavuşgil Yılı: 2006

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."