Psikiyatrist olmak isteyen Açelya uzmanlık eğitimi için mahkumların tedavi gördüğü bir hastaneye çalışmaya gider. mahkum hastanın ona duyduğu hisler... hastanedeki anormallikler... Hastalarda ki anormallikler... Her şey birbirini takip eder. Karanlık onları esir alırken geriye kalan tek şey acılarıdır. "kimi insan geçmişle geçmemişi birbirlerine karıştırır. halbuki, geçen iz bırakır, geçmeyen yara." Onların iz sandıkları yaraymış bunu acılarla öğrenicekler, onlar kabuk tuttuğunu düşündükleri acı geçmişlerinin kanıyan yaralarıyla savaşacaklar. HERKES GEÇMİŞTEN İZ TAŞIR Bazıları o izlerin geçtiğini düşünür ama aslında geçen sadece zamandır. Acılar her an'ında mutluluklar bir an'ındadır. Başlangıç tarihi : 16 /06/2023

Psikolog olarak yeni mezun olan Nilufer Ela Akbaş eyaletin korkunç hapisanesine kabul edilir. Uzun zamandır hastanede kalan ve akli dengesi yerinde olmadığı düşünülen bir mahkum onun ilk hastasıdır... 20. yüzyılda geçen hikayemiz tatlı ama bir o kadarda karanlık bir denizde yüzdürür. Yüzme bilmeyenlere cehennemdir. Acemi bir dil ile yazılmıştır. İlk kitabımdır. {{{Şimdilik ara verildi. Ciddi taleb gelirse devam eder büyük ihtimalle}}}

Küçük bir iç çekip parmaklarımın arasındaki sigaradan son nefesimi çekip söndürdüm. Ben Ömer Yavuz, küçük bir kızı sevmekten korkuyordum. Aramızdaki yaş farkı çok fazlaydı. Ona yaşatacaklarımdan korkuyordum. Onun her şeyi başım gözüm üstüneydi de, ben onu üzecek bir şey yaparsam kendimi affedemezdim. Bunun için uzak durmalıydım, gerekirse bir yıl gerekirse ömür boyu. O beni unutup bir başkasını sevene kadar. Aklımdan geçirdiklerim sertçe yutkunmama sebep olmuştu. Elim farkında olmadan direksiyonu sıkmaya başlamıştı. Derin derin soluklar alıp kendimi sakinleştirdim. Bu olacaktı. Bunu biliyordum, kendime asla unutturmadığım tek şey bu olmasına rağmen kurtulamıyordum bu berbat hislerden. ... Açtığı yaraları tek kapatabilecek oyken bana gelmemeyi seçen adamın yoluna ölüyordum... ... Bir öğretmen... Küçük bir kızı, kendisinden yaşça küçük öğrencisini nasıl bu denli fazla sevebilirdi ki? O küçük kız, küçücük kalbiyle nasıl kocaman bir adamın aşkında kavrulabilirdi? ... Bir insan, ancak bu kadar sevilebilirdi... Not; Yaş farkı konusu vardır, lütfen bunu bildiğiniz halde bu detaya dair olumsuz yorumlar yapacaksanız hiç başlamayın. 🍂

Bütün şehire korku salmış bir seri katil. Ve o seri katilin kitabını yazan bir kız. Adel hazırlık öğrencisi sessiz, içine kapanık ve zorbalanan bir kızdı. Polis olan ablası ile beraber yalnız yaşayan Adel son bir yıldır sürekli dilden dile gezen seri katile olan merakı sayesinde bir karar alır. Seri katil hakkında bilgi toplamaya ve onun hakkında bir kitap yazmaya başlar. Fakat başına geleceklerden bir haberdir. Kimliğini sakladığını sanan Adel, seri katil tarafından bulunduğunu ve seri katilin hedefi hâline geldiğini bilmiyordur. &&& Gözlerimi ondan ayırmıyordum. Sanki ayırırsam bana zarar verecekmiş gibi hissediyordum. Buz mavisi gözleri üzerimdeydi. Tam karşımda duruyordu. Yüzünde tanınmasını engelleyen maskesi ve siyahlara bürünmüş kıyafetleri onu karanlık gösteriyordu. Gözlerini gözlerimden ayırmaması içimi titretmişti. Daha sonra dudaklarımı aralayacak gücü buldum kendimde ve kısık çıkan sesimle konuşmaya başladım. "Ne istiyorsun benden?" Sesimin kısık çıkması zoruma gitmişti. Onun karşısında ezik duruma düşmek hoşuma gitmemişti. O bir katil olabilirdi ama bana alayla bakmasın istemiştim. Zaten yeterince tiksinen bakışlar üzerimdeydi. O da öyle baksın istemedi anlayamadığım bir tarafım. Sessizce bana bakmaya devam ettiğini gördüm. Kimliğini açık etmemek istemesi normaldi. Sonuçta profesyonel bir katil duruyordu karşımda ve onu şu ana kadar görüp de yaşayabilen tek kişi bendim. Fakat bir anda beni şaşırtarak konuşmaya başladı. Uzun zamandır sesini bir kez olsun bana sunmayan katil ilk defa bir cümle kurdu bana karşı. "Yazdığın katilin ben olduğumu düşünerek yazıyorsun ama benim hakkımda bildiğin hiçbir şey yok." Dirseklerini dizlerine yasladı ve öne doğru eğildi. Ardından bir cümle daha kurdu. "Yazdığın kitaptaki karakter içindeki katilin kelimelere dökülmüş hâli, haberin yok."

0534: O telefonu bana ulaştırman için bir günün var. İpek: telefondan delileri silen mafya bir konumunu mu bulamıyor. İpek: yazık kıyamam sana. 0534: Sen çok yürek yedin herhalde? 0534: katil var diye bağıran kıza ne oldu? İpek: Polise gitmiş olabilirim 👉👈 0534*: Yazıyor.... Çevrimici... İpek: AY IMDAT BENI KESECEKLER 0534* kişisini engellediniz 0534: Çevrimici... Yazıyor... Çevrimdışı... İlk yayınlama tarihi : 3 Haziran 2024

Burası Dünya Ama İnsanlığın Bildiği Değil... Birçok doğaüstü güçlere sahip olan tehlikeli bir yer Dünya. İnsanlığın akıl edemediği varlıkla dolu, Biz Kurtlar Bu Dünyanın Bir Parçasıyız. Ne kadar insanlara benzerlik göstersek de çok farklı bir dünyamız var. İnsanlarla En Büyük Ortaklığımız AŞK

Kana bulanmış hatıralar, kanadı kırık kuşlar, üzeri yalanlarla süslenmiş sırlar, kalbi hasta kadınlar ve kırık pusulalar. "Sen benim pusulamsın İzgi. Ben seni kaybedersem yolumu kaybederim." ... Heyecanla gülümsediğinde sandalyeden atladı ve bana doğru koştu. "Teyze!" Dedi neşeyle bacaklarıma yapışırken kafasını kaldırıp bana baktı. "Bitti mi oyun?" Diye sordu merakla. Keskinin yere çömelen heybetli bedeni ayaklandığında ağır hareketlerle bana doğru döndü ve ona doğrulttuğum silahımın namlusuyla karşı karşıya geldiğinde hareketleri durdu. Kalbimi saran pamuk ipliği çözüldü. Ruhuma karışan karanlığının emaresi kalmadı içimde. Kara gözlerinde bir yıkım meydana geldi. "Bitti." Dedim titremememesi için üstün bir çaba sarf ettiğim buz gibi sesimle. Kara gözlerindeki ifade hayattayken cehennemi yaşamama sebep oldu. 02/03/24 KİTAPTA +18 SAHNELER MEVCUT OLACAKTIR! BİLGİNİZE!

Saye PUS yıllar sonra ailesiyle tanışır. Kimliğine bile yeni kavuşmuş genç kız aile kavramına alışabilecek mi? *Abi konulu kitap*

Hiç bilmediğiniz bir yerde, tanımadığınız varlıkların arasında bir şeytana bağlı olduğunuzu öğrenseniz, ne yapardınız? Üstelik tüm varlıkların soyu sizin elinizde olsa... Asıl soru, siz hiç bir şeytana sonunu bile bile aşık oldunuz mu? Onun ateşinde kül olacağınızı bildiğiniz halde... *********** "Savaş? İyi misin?" "Sadece yoruldum..." "Senin için yapabileceğim bir şey var mı?" "Sarıl... Sadece sarıl meleğim..." Ve şeytan içinden fısıldadı 'sev, sadece sev...' *********** Ve Şeytan, ilk kez ağladı o gece. Meleğine bakarken ki söylediği sözler, küçük odada yankılandı çaresizce. "Seni unutmak istemiyorum..." (KİTAP YASAL OLARAK KORUMA ALTINDADIR. KURGUSUNUN ÇALINMASI VEYA KOPYALANMASI YASAKTIR.) Melez#1 Koruyucular#1 Kurtadam#1 Şeytan#1 Fantastik#1 Vampir#2 Kurt#1 Genç kız edebiyatı#1 Aşk#1 Not= Hikayenin ilk bölümlerine bakarak yargılamayın sonradan güzelleşiyor. (Olaylar 10. Bölümde başlamaktadır.)

05**: Öncelikle yaşanan durum için sizden özür dilerim. Adamlarım adına da kusura bakmayın meslek icabı fazlasıyla ketumdurlar. Bayılttığınız adamıma gelecek olursak, hayır katil olmadınız. Ufak bir beyin sarsıntısı geçirmiş şu anda hastanede iyi olacak. Siz: Meslek icabı? 05**: Takıla takıla oraya mı takıldın gerçekten? Siz: Pardon ya kusura bakma takılacağım yeri sana sormayı unuttum. 05**: Neyse ortada bir olay yok. Konuşmanın da bir anlamı yok. İyi günler. Siz: Buraya bir temizlikçi göndermlisin. Tabi eğer yaşananlardan dolayı gerçekten üzgün ve pişmansan. 05**: Neden? Siz: Adamların evime ayakkabılarıyla girdiler ve her yeri karıştırıp evimin ağzına sıçtılar? Bence bu yeterince açık bir neden. 05**: Pekala, 1 saat sonra kapında olur. Siz: Bu arada adın neydi? 05**: Gerçekten? 05** kişisini Gerçekten olarak kaydettiniz ○°○°○○°○°○°°○○°○°○°○○ İlk yayınlanma tarihi: 04/12/2023