Hayat masallar gibi değildi ve hiçbir zaman da öyle olmamıştı. Mutluluk aranarak bulunacak bir şey değildi tam tersi beklenmeyen anda gelendi ve gelişi gibi beklenmeyen bir anda gidendi. Hiç bitmeyen ve hiç gitmeyen olmak dileğiyle sevgilim...
Esved; Karanlıkla sarılmış bir adam.... Lumina; Işığın içindeki parıltılar kadar saf bir kadın.. Hak etmediği birşeye el uzatmak bütün dinlerin ortak günahıyken.. Cehenneme birinci sınıf bileti olan bir adam bunu umursar mıydı? Umursamadı Esved... Tüm zerreleri adedince istedi kadını...
Pişmanlığın yeterli gelir mi affetmeye bilmem Mutlu geçen günler hayatın bana borcuydu Artık bu saatten sonra senden gidemem Ama şimdi telafi etsen de yaşanmamış yıllar unutulur mu?
