Devamlı ilerleyen değil, tek parçalık diziden bağımsız konu veya temalarda, bazen buradan sonra ne olurdu dediğimiz bölüm sonlarında buradayım! #Wattys2016 kazananı.

Hayat siz planlar yaparken başınızdan geçenlerdir derler. Yani biz herşeyi planlıyoruz zannediyoruz ama kader oyununu istediği gibi oynuyor ve kendimizi hiç bilmediğimiz bir yerde buluyoruz. Mesela hayat bazen bizi bir kuyunun dibine atıyor sonra birden bulutların üzerine çıkarıyor. İste bu yüzden mucizelere inanmak lazım. En kötü günde bile burda bittim çıkış yok dediğiniz anda bile bir mucizenin gelip kapınızı çalacağına inanın. Bunu size mucizeyi gerçekten yaşamış biri olarak söylüyorum. Bu benim hikayem.

"Aşık, Maşuk'una er ya da geç kavuşur. Alemi bu dünyadan ibaret sayarsan, kavuşamamışlardır. Ötelerin ötesinden haberdar isen, aşık maşukuna mutlaka kavuşur." • Güneşini kaybetmiş bir dünya, bitmiş bir kum saati, kökünden kopmuş bir çınar, tuzbuz olmuş bir dağ, yıkık bir dağ evi, içi solmuş sarı bir çiçek, yaşayan bir ölü artık Ömer. Tekrar yetim, tekrar öksüz... #wattys2016

''Bu masalda mutluluk var, inanırsan var olurlar...''

"Yaz başıydı gittiğinde. Bir aşkın ilk günleriydi daha. Aşk mıydı, değil miydi? Bunu o günler kim bilebilirdi? "Eylül'de aynı yerde ve aynı insan olmamı isteyen" notunu buldum kapımda. Altına saat: 16.00 diye yazmıştın, ve saat 16.04'tü onu bulduğumda." Aşk mıydı onları bulan ya da kaybettikleri? İlk görüşte mi olmalıydı aşk, yoksa birbirini tanıdıkça mı? Peki tanıyabilir miydi insan karşısındaki o kadar kısa zamanda ve daha da önemlisi aşık olabilir miydi o kısa zamanda?

Yerlerdeki sonbaharın döktüğü ve sararttığı yapraklarla arkadaş olmuştum. Kısa bir süre sonra küçük bir kız çocuğu belirdi. Bu hazan vaktine karşı o kadar neşeliydi ki keyfine diyecek yoktu. Acaba bu hazan vakti sadece son bahar mıydı yoksa bu yapraklar benden dökülen umutsuzluğun, üzüntünün ve yalnızlığın temsili miydi? Her ikisi de olabilirdi. Zaten hayat bu değil mi? Sendeki mutsuzluk veya umutsuzluk bazılarının mutluluğu ve umudu... İçimde nedenini bilmediğim bir kıskançlık oluştu. Başkası olsa bu kıskançlığa çok farklı anlamlar yükler. Kızın saçını, gözünü ve tatlılığını kıskandığımı düşünebilir ki bu çok saçma. Kimse bilmez ki ben küçücük bir kızın mutluluğunu kıskanırım.

"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim." "Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlardı. "Yapmamam gereken bir şey yaptım. Cezalandırıldım. Kanatlarımın yolunmasına razı gelemezdim, sürgünü seçtim." Dedi Daphne. Birden elini yüzüne kapatıp hıçkırmaya başladığında Ömer'in üzerine verdiği ince battaniye kaymıştı. Ömer bir telaşla battaniyeyi tutup kaldırdı, başını havaya doğru kaldırıp yanaklarını şişirdi. "Ama şimdi ben sana nasıl.. kıyafetlerini üstünde bile tutamıyorsun!" "Sana minnetlendim, artık benden ne istersen dileyebilirsin! Lütfen beni dışarı atma, ne yaparım hiç bilmiyorum!" dedi Daphne. Ömer dudaklarını ısırdı, peri olduğunu iddia eden bu kızı zaten nasıl bir vicdanla sokağa atabilirdi ki? Tuhaf tavırları, saflığı, kıyafetleri değil de çıplaklığı doğal gören kafasıyla dışarıda başına çok kötü şeyler gelebilirdi. Ömer bu kıza sahip çıkıp 1 sene boyunca yanında tutmaktan başka seçenek bulamıyordu. "Defne bak.." "Daphne." Dedi kız şirin şirin gülümseyerek. "Birincisi; senin adın artık Defne. Daphne ismini kimse ciddiye almaz. İkincisi; benim evim, benim kurallarım. Üçüncüsü; kıyafet giymek zorunlu!"

Bir @rengarenkgercekler & @rengarenkmasallar ortak yapımıdır. "Ben gercek bir şey arıyorum. Evin kapısını kapattığında içeride de gerçek olabilen bir şey..." "Sonunda kapımızı kapatınca yine iki kişi kalacağız..." Kiralık Aşk'ın 1.sezonunun bittiği yerden başlıyoruz. Bakalım, kapıyı kapattıktan sonra neler olacak? ;)

Kiralık Aşk'ın 2.Sezon'unu unutun. Bir rüzgarın çıktığını hayal edin. Tatlı bir şarkının içine beraber girelim.