"Tamda nişan günümde aklımı karıştırmak istedin belli ki ama olmaz. Sen benim kız kardeşim gibisin, bebekliğini biliyorum. Unut beni." "Bak Mihri, annene - babana hürmetim sonsuz ama sen artık haddi aştın." "Kendini bana nasıl yakıştırırsın. Haddini bil çizgini koru. Defol gözümün önünden." Gereği düşünüldü 'Sanığın, hava koşulları göz önünde bulundurularak...' '15 yıl 8 ay tutuklu yargılanmak üzere...' Hiç bir şey duymuyordu, hiç bir şey umrunda değildi. İstemeden olmuştu. Yeşil gözlerini kendisine bakan, katil diye haykıran adama kaldırdı. 'Doğmamış çocuğumun sevdiğim kadının katilisin. Seni yaşarken öldüreceğim.' asla unutmayacaktı bu sözleri. Annesine babasına bile veda edemeden ciğerinin yangınıyla birlikte kapandı parmaklıklar yüzüne. Yeni evine yani koğuşa hoş gelmişti. O artık bir mahkumdu.

Bir kadını en çok ne üzebilir, ne yıkar... Yuvası için nelere göğüs gerebilir? Neleri görmezden gelebilir? Hor görülmek, küçümsenmek, sevgisizlik, güvensizlik... birçok şey sayılabilir. Peki kocasını paylaşmak? İşte buna asla sessiz kalmayacaktı. Yıllarca, gelin geldiği evde verdiği onca emeğin karşılığı neydi? Daha ne kadar susacaktı? Babasının kızıydı Asya, elbette susup sessizce bir köşeye çekilecek değildi.

Üç yıl önce Meltem kalbinde ve aklında hala ilk aşkı Damla olduğunu bildiği halde Doruk'la evlenmişti. Meltem'e ailelerin ve şirketlerin geleceği için sadece bir piyon olarak davranılmıştı. Doruk'la evlilikleri sadece göstermelik olacaktı. Meltem eğer Doruk'u mutlu ederse ve onun istediği gibi davranırsa bir gün fikrini değiştireceğini ve ona aşık olacağını düşünmüştü. Ancak kimsenin hatır gönülle aşık olmayacağını zor yoldan da olsa anlamıştı. Doruk ilk aşkının gitmesine, kendisiyle evlenmek zorunda bırakmasına neden olduğu için nefret ederken zaten imkansız olan durum en sonunda kafasına dank etmişti. Üç yıl sonra Damla dönmüştü. Doruk hiç vakit kaybetmemişti. " Damla geri döndü. Boşanalım." Kırık kalbindeki acıya dayanamayan Meltem kafa dağıtmak için çıktığı gece kaza geçirince hayatını kaybetmiş ama gözlerini açtığında kendini evinde, sapasağlam olarak bulur. Kader ona ikini bir şans vermiştir ve daha fazla kendine haksızlık etmek istemeyen Meltem hayat kendini ne olursa olsun sevmeyecek birisi için zehir etmeye değmeyecek kadar kısa olduğuna karar verir. Bu kez ilk yaptığı hataları yapmayacak, mutlu olacaktır.

Kim olursa olsun kapıdan ilk giren kızı istediğim zaman tavlayabilirim! Gururu incinmişti ve kapıdan girmek üzere yaklaşan kızın da gururunu incitmek istiyordu. Kız yaklaştıkça kendinden emin yüzünde alaycı gülüşü genişliyordu. Ancak beklenmedik bir şey oldu ve adamın içeri girmesini beklediği kız tam kapının önünde durup birisiyle konuşmaya başladı. O sıra da kapının kapalı kanadının arkasından içeriye adamın hiç beklemediği ve asla ilgi çekici olarak görmediği birisi süzüldü.

BÖLÜMLER (TEMELDEN) DÜZENLENMEYE ALINMIŞTIR!! KİTABI OKUYUP BİTİREN OKURLARIM, KURGUDA OLDUKÇA DEĞİŞİKLİK OLACAĞI İÇİN TEKRAR OKUYABİLİRSİNİZ:) 11.11.2021

"Hiç mi sevmedin Yağız?" "Hiç sevmedim İklim."

Sevdiği tarafından ihanete uğrayan genç adam kalbini aşka kapatarak kariyerine odaklanmıştı. yıllar sonra bir aile kurmak istediğinde geçmişi peşini bırakmamaya yemin etmiş gibi sürekli karşısına çıkıyordu. Ahmet için griler yoktu. Onun için her şey netti! Onun kitabında ihanetin affı yoktu ve olamazdı! AHMET! Yaş 29, İlaç şirketinde üretim yöneticisi. Sevdiği kız tarafından terkedilmiş, kalbini aşka kapamış göz alıcı bir adam. Eski neşesinden eser kalmayan genç adamın tek hedefi başarılı olup kendisine güvenenleri hayal kırıklığına uğratmamak. Ailesinin isteğiyle üvey amcasının kızıyla evlenen genç adam yıllar sonra çıkıp gelen sevdiği kadınla bir çıkmaza girmişti. Ya kalbinin sesini dinleyecek ya da mantığını kullanacaktı. İki kadın ve bir adam... Aşk için herşey göze alınabilir miydi? Çıkmazlar da kördüğüm bir kalp. "Bizim orada bir laf vardır bilir misin EFNAN? Sevduğuni alamaysan alduğuni sevecesun. Yani bizden kaçışın yok Nur yüzlü. Bana mahkumsun, tıpkı benimde sana mahkum olduğum gibi." *** Genç kadın babasının isteğiyle genç adamla görücü usulü evlenmeyi kabul etmişti. İstediği tek bir şey vardı o da sadakat... EFNAN! 26 yaşında naif kendini haramdan sakınan güzeller güzeli bir kız. Ailesinin tek kızı, büyük bir ilaç şirketinin tek varisi. Başarılı bir kimyager, sevilen bir kurs hocası. Ailesinin isteği üzerine Ahmet ile evlenmeyi kabul kabul ediyor. Üstelik adamın kalbinin başka bir kadına ait olduğunu bilerek... "Kalpleri birbirine ısıtan Allah'tır. Elbet bizim kalbimizi de birbirine ısıtır. Nasipten öteye kimse gidemez." Her zaman adil, karşısındakini kırmadan hareket etmeye çalışan EFNAN, kendi masum naif kalbini kırılmaktan kurtarabilecek mi? Naif bir aşk. *** Gelincik Çiçeğin'den Ahmet'in hikayesi 13/03/2024

Üniversitede platonik aşık olduğu Serdar ile yıllar sonra zoraki bir şekilde yolları kesişen Mina, istem dışı evlilik oyununun içine düşer. Miras mevzuları ile ailesinin evlilik talebine göz yuman Serdar, başına geleceklerden habersiz herşeyin basit bir evcilik oyunu olacağını düşünür. Tutkulu bir aşkın ilk adımları ve acı dolu geçmişe aralanan pencere; Ziyan. Başlangıç tarihi : 14.06.2023

1975 yılı yazıydı... Köylülerin 'çil papatya' ismini taktıkları Leyla, bu sıcak salı akşamında ilk görüşte vurulduğu, çalıştığı tütün tarlasının sahibi, ağa oğlu Demir ile nişanlanacaktı.

''O kadın madem sevgilin değil bana neden dokunmuyorsun? Beni öpmek, benimle sevişmek neden seni tiksindiriyor?'' Artık içimde sakladığım duyguların açığa çıkma zamanı gelmişti. Ağlayarak söylediğim bu kelimeler üç yılın isyanıydı. Mahirin benden sakladıkları ve benim ondan her geçen gün uzaklaşmamla, bizim evliliğimiz çok uzun süre önce çatırdamıştı. Onları kulaklarımla kaç kere konuşurken duymuştum. Sevgilisini daha fazla inkâr edemediği için cevap vermiyordu işte. ********** Banyodan çıktığım gibi bornozla cam duvarın önüne yere oturmuştum. Bacaklarımı kırarak uzatmış kafamı dizlerime yaslamıştım. Yağmurun cama vurmasını izliyordum. ''saçlarını kurut hasta olacaksın'' Mahirin sesine dönmemiştim çünkü kendimi kıpırdatamayacak kadar yorgun hissediyordum. ''Sen bu evin yolunu bilir miydin ya?'' ağzımda kelimeleri zor çevirmiştim. ''İÇTİN Mİ SEN?'' alt tarafı birkaç şişe içkisini kaçırmıştım. Fazla gürültülü bir adamdı ya da hayır hiçbir şey anlatmayan bir adamdı. Yerden kucaklanıp kaldırılmamla merdivenlere doğru yürümeye başlamıştık. Yüzüme yapışan ıslak saçlarımı elimle geriye atarak onun yüzüne baktım. ''Ne o? benle sevişecek misin?'' ''Sen öyle istiyorsan... Evet'' (+18)