Siz: SENİN KOLLARINDAAA Siz: BAŞLAYAN SABAHLARAAA Siz: BİTEN GECELERE Siz: DOYAMADIM HALAA 0557*: Могу я спросить, кто ты? (Kim olduğunu sora bilir miyim) ❄️ 0557*: Peki günlerce durmadan yazdığın kelimeler? Siz: onlara şarkı sözü deniliyor cnmbnm Siz: cahil Siz: Rus cahili 0557*: Sensin cahil 0557*: Diyene bak Yayınlanma tarihi; 11.09.2025(arada kaldırılıp geri yayınlandı) Başlama tarihi; 09.09.2025 Bitiş tarihi; Her hafta Çarşamba günü yeni bölüm.

Kader... Hayatta yapamadıklarımızdan kaçmak için sığındığımız bir bahaneydi. Herkes der ki: "Kaderinde bu varmış, üzülme." Ama bu benim hikâyem. Başrol benim. Neden üzüleyim ki? Ben, Açelya Vuralkan. Kadere meydan okuyorum. Kendi kaderimi baştan yazmak için savaşıyorum. Başaracağımı da biliyorum... Bugün değilse yarın, yarın değilse çok daha yakında. Kaderin yıktım tüm kurallarını. Ve biz... Bir adamla mutlu olmak için çabaladık. Her çabanın boş yere olmadığını göstereceğiz elbet.

17 yıl önce annesi tarafından ölü olarak bildirilen Neva... Yıllardır onun hasretiyle yanıp tutuşan Akay ailesi... Ama... Ortada bir sorun vardı.Neva kendisini babasının istenmeyen çocuğu olarak biliyordu... Annesinin Nevayı 17 yıl sonra Mardine göndermesiyle her şey değişir.

Arkadaşlar cileklilolipopp hesabım silindiği için kalan son bölümleri buradan yazacağım.Hesabımın gitmesini gerçekten istemezdim.

• 8.8.21 #asker 1.sıra 21.8.21 #mesaj 1.sıra 27.02.22 #komedi 1.sıra

Ulaş: Ev alma, komşu al demişler. Işık: Öyle mi demişler. Ulaş: Öyle demişler. Alacağım seni kendime. Mecburuz.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Fazlaca argo kelime bulunur. +18 olaylar vardır! Psikolojinizi bozabilecek unsurlar bulunmaktadır! Kitap şahsıma aittir! Alexander Andreas Espada takıntılı bir adamdı ve bu takıntı Asel Irmak Ayyüce'yi bulmuştu. Manken olan Irmak ünlü bir ajansta çalışmak için Türkiye'den Rusya'ya gelmişti fakat gelmesinin hata olduğunu aylar sonra anlayacaktı. (Bu kitabın ARSLAN AĞA adlı kitapla alakası yoktur) (...) "Александр.." (Alexander..) diye fısıldadım. Bileğimde ki demir top yürümemi zorlaştırıyordu fakat geriye doğru adımlamaya güçlükle başarıyordum. Tam bir adım daha gerileyecektim ki yere düştüm. "Алекс..."(Alex..) diye fısıldadım tekrar gözlerimden yaşlar akarken. "Отпустите меня, умоляю вас". (Bırak beni artık, yalvarırım.) Hıçkırıklarım arttığında bir süre beni izlemeye devam etti. Sonra ayağa kalktı ve bana doğru pahalı ayakkabılarının çıkardığı tok sesle ilerledi. Lacivertli gözlerinde ki tehlike gözle görülür derecede fazlaydı. Onun yoğun takıntısı benim sonum olmuştu. Ben hıçkırarak ağlarken bunun daha da hoşuna gittiğinin farkındaydım. Tam önümde durunca başımı kaldırarak ona baktım. Dizlerini üzerine çöktü ve gözyaşlarımla yanağıma yapışan saçımı geriye çekti deri, siyah eldivenli eliyle. Lacivertleri derin hislerle yeşillerime bakıyordu. "Никогда"(Asla) dedi kalın, tok ve sert sesiyle. "Ты полюбишь меня. Или силой, или добровольно"(Beni seveceksin. Ya zorla, ya isteyerek.) (SADECE İLK BÖLÜMLERDE RUSÇA YAZILMIŞTIR KONUŞMALAR!)

"Gülüşünle sigaramın tamamını bitirme sebebimsin." [texting] [tamamlandı]

(Düzenlemeye alınacak.) Gerçek Ailem - Abi kurgusu "Alp sert biri, değişeceğini söyleyemem." Dedi omzunu kaldırıp indirerek. "Diğerleri, Fırat ve Ufuk, şimdilik ne düşüneceklerini, nasıl hareket etmeleri gerektiğini bilmiyorlar. Ama zamanla..." __ Yazara ya da karakterlere hakaret edilmediği sürece eleştiriye açığım ♡ Başlama tarihi: 06.01.25