Seninle çılgın çift olabilirdik, soluğumuz kesilene dek koşabilirdik mesela hiç bilmediğimiz bir şehre gidip kaybolabilirdik. Her gördüğümüz kişiye birbirimizin fotosunu gösterip kaybolmuş ikizim gördünüz mü diye sorabilirdik. Belki en klas olan şey ama biz yağmurda iliklerimize kadar ıslanabilirdik.Sinema da her çift gibi köşe de oturup el ele tutuşmak yerine önde oturup kahkahalar atabilrdik.. Her an değilde içimizden geldiği an birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi söyleyebilirdik.. Birbirimzi izleyebilirdik yüzümüzün her bir hücresini aklımıza kazıyana dek. Uzun yolculuğa çıkabilirdik, telefonlarımızı kapatıp bize ulaşmalarını engeleyebilirdik.. Hatta kavga bile edebilirdik saatlerce bağırabilirdik ama tek bir özür dilemede birbirimizi aff edebilirdik. Belki kemiklerimiz kırılana kadar değil de birbirimize dokunmaya kıyamadan sarılabilirdik. Her an kaybetcekmiş gibi ama hiç birbirimizden kopmayacakmışız gibi yaşaya bilirdik.ne mi oldu? Artık isimlerimiz dahi aynı cümlede anılmıyo

N