Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

*Yetişkin içerik!* "Tarih.." Hırıltı nefesini dışarıya doğru üflemişti. Parmakları sıkıca sardığında telsizi, gözleri koyulaşmıştı. "Nasıl yazılır biliyor musun?" Göğsü büyük bir gururla kabardı. "Bir hilal uğruna toprağa düşen canlara iyi bak! Dağlarda size kök söktüren, ana kuzularına." Boğazında ki damar şişmiş üzerindeki tene baskı uyguluyordu. "Konu vatan olduğunda yardan, anadan babadan geçen askerlere bak." Boğuk sesi oldukça toktu. "Tarih nasıl yazılır görürsün!" Ayaklarının dibindeki bez parçasına iğrenerek baktı. "Astığınız bez parçası postallarımın altında it! Daha bayrağını koruyamayan devlet mi kuracak." Alayla güldü. "Gönder lan adamlarını. Yirmi, otuz, kırk! Sonuç her zaman bu olacak." Sesi öfkeyle yükseldiğinde, Şivan elini saçlarına doğru götürerek çekiştirdi. Büyük patron mühimmatın alındığını duyduğunda hiç hoşnut olmayacaktı. "İte kopuğa verecek vatan toprağı yok bizde!" Beybolat telsizi kapattı. Kitap kapağı için kirikcicekpapatya teşekkürler.💙🙏 |08.02.2021|

Sert duygusuz bir adam. Güzelliği başına bela olmuş bir kadın. Onları bir araya getiren intikam hırsı. İstanbul'un delikanlısı

1919 İzmir İşgalin getirdiği yıkımın ortasında bir Türk kızı ve bir Yunan askeri... Biri, toprağını koruma mücadelesi veren bir halkın sesi; diğeri, zaferin gölgesinde kaybolmuş bir vicdan. ... "Biz düşmanız" dedim kendimi dikleştirip gözlerine kararlılıkla bakarken. Sonra devam ettim. "Sen benim topraklarımı işgal etmek için geldin. Her adımında benim topraklarıma basıyor, her silahını benim halkıma sıkıyorsun. Biz sizin yüzünüzden acı çekiyoruz. Kalbimde düşmanlık varken sevgiye yer yok" O sessizliğini korurken ben devam ettim. "Ben savaşın yıktığı, düşmanın çaldığı bir hayatın içindeyim. Aşk dediğin şey bu gerçeği değiştirmez. Sen benim düşmanımken seni sevemem, sana bakamam, inanamam" Bugüne kadar sadece nefret ve tiksinti duyduğum düşmanın derin bakışlarından bu sefer kaçamadım. "Savaş" dedi. Sesi beklediğimden daha yumuşaktı bu kez. "Bizi ayıran bir duvar olabilir ama benim kalbim bu duvarı aşacak kadar güçlü. Senin varlığın bu kaosun ortasında bana barışı getiriyor Firuze. Gözlerinde gördüğüm şey tüm sınırları ve düşmanlıkları silmeye yetiyor. Belki inanmıyorsun ama sana olan sevgim savaşın çok ötesinde."

Sustu genç kız her zaman ki gibi. Anlamsızdı onun için konuşmak hatta gülmek bile... Şimdi karşısında koca İzmir'in manzarasına bakarken içi huzur bulmuştu farkında değildi ama bu sefer ki İzmir'e gelişi hayatını değiştirecekti. ❗ Kitap yarı texting olarak başlamıştır ancak sona doğru texting barındırmamaktadır. (Kurgu içinde din ile ilgili konular olacaktır. Saygı göstermeyecekseniz lütfen okumayın!)

Afra: hastaneden aradılar beni Afra: doğduğum hastaneden Afra: bir test yapılacakmış bana Afra: o yüzden en acil şekilde gelmemi söylediler Afra: ama ne testi olduğunu söylemediler sadece babamın bilgisi varmış onu söylediler Afra: benim anneannem de kalp yetmezliği vardı Afra: düşünsene bende de varmış Afra: PUHAHWMSMSNSHSYA 01.07.2023: 𝑩𝒂𝒔̧𝒍𝒂𝒏𝒈𝜾𝒄̧ ... [ Bu kurugu da argo, küfür ve yetişkin içerik barındıran sahneler bulunmaktadır]

Konağın gölgesinde bir ağa, sessiz bir kız ve dillere düşecek bir yasak aşk... Efsun'un korkularla dolu kalbi, Mirza ağanın kıskanç ve koruyan bakışlarında yolunu bulabilecek mi?

Ela: Ruh hastası mısın sen, ne diye kafa atıyorsun çocuğa ? Alef: Ruhu'na hasta olduğum doğru Alef: ve o it çok fena asabımı bozdu Ela yazıyor Görüldü Alef: Sana ne demiştim kaçak ? Alef: Sen bana bir adım atsan ben sana bir nefes uzaktayım