Kitaptan bir kesit; ''Anne bunalımda falan değilim!'' bu defa bağırmıştım ama annem ben bağırdıkça daha da endişeleniyordu. Annem birden kalktı ve beni o lanet olası doktorla yalnız bıraktı. Doktor bozuntusu bana sorular sormaya başlamıştı bile, ''Yine mi bir şey içtin Esir?'' artık bu doktor da fazla oluyordu! Sinirle oturduğum yerden kalktım ve masasındaki herşeyi yere attım. '' Daha ne kadar söylemeliyim lanet olası herif ben bunalımda falan değilim!'' diye bağırdığımda şaşırmış ve sanırım biraz tırsmıştı. Ben ise çoktan titriyordum. Bu lanet olası sinir krizinin artçısı idi.

"Sadece renkleri göremiyorum diye bana kör demeyi bırakın. Acımasızlığın ve kötülüğün rengini görmek daha kötü bir durum. Bu yüzden bana acımayı kesin ve kendi hayatınıza bakın"