İki aptalın trajikomik hikayesi. "Öyleyse burada ne yapıyorsun, hayran falan mısın?" "Hayran gibi bir tipim mi var?" "Aslında yankesici gibi bir tipin var." "Kesinlikle hayrana göre daha iç açıcı bir tabir." Klasik kavramıyla tam olarak tezat oluşturan tuhaf bir ilişki için kendinizi hazırlayın ki hala bunu ilişki olarak adlandırma konusunda ikisinin de problemleri var. Wattpad üzerindeki ilk ve tek olarak kalacak olan Fanfiction'ım,

“Ben Zayn,” dedi sonunda. Gözlerimi irice açarak bana uzattığı ele baktım. Ne yapmak istiyor olabilirdi? Boğazımı temizleyip, bir şekilde ona iyi görünmeye çalıştım. “Ben de, Effie.” Anlam veremediğim elini boşta bekletmek yerine uzanıp, kucağımda birleşmiş ellerimden tekini tuttu. “Seninle oynayabilir miyim?”

“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak, tamam mı? El ele tutuşmam, asla dudaktan öpüşmem. Şu ağlama şeyleri beni her zaman hasta eder, bu arada.” şüpheyle yüzüme baktı. “Bir de bana aşık olmazsan, sevinirim.”