Kurtlar, avlarını sessizlikle takip eder... Açlıkları acımasızdır, ama asla sebepsiz öldürmezler. Doğanın yasası nettir; hak eden yaşar, hak etmeyen düşer. Oysa burada, avcı ile av yer değiştirmiştir. Suçsuzlar zincir taşır, suçlular kadeh kaldırır. Kurt sürüsü, kendi içinde adalet taşır. İnsan sürüsü, kendi içinde çürür. Dağların soğuğu öldürmez, ama sokakların adaletsizliği boğar insanı. Ve insan, bazen fark eder ki; vahşet, kurtların değil, adaletsizlik, insanların işidir.

Nora, karşısına çıkan bir kitabevinde eline aldığı kitabın tamamlanmamış olduğunu fark eder. Yaşadıkça yazılacak olan bu kitabın içinde Nora kendisini bulur. Avcı kimliğine bürünen Nora, bahçesinde uyandığı kişinin sadece avcıların kalpleriyle beslenen bir kurt adam olduğunun bilincinde değildir.