'Bu gönül bir sana esir Devran. Al, sakla sinene, koru beni tüm canavarlardan. Bu Gönül mapus yolunda esir düşmüş Devran. Al, sar beni koynuna, kaçalım bizi bekleyen tüm yalanlardan.' 📿📿📿 Aşiretlerin barış yapacağı mecliste düşmanını öldürüp hapis yatan Devran ve onun uğruna senelerdir esir tutulan Gönül'ün hikayesidir. 📿📿📿 'Bir ah desem önlerinde... Adını dilimden sakındığımın simasını düşürürler yaktıklarından kalanlarımın üstüne. İs atar belki külümden, yakışmaz güneşin dokunmaya cüret edemediği yüzüne. Söneyim diye onun gözünden bir damla yaş aksa üstüme, bahar yeşil gözlerinin günahı düşer boynuma. Onca günaha Hakk'ın merhameti tecelli eder de benim kefaretim yeşil cehennem bir Gönül'e düşer.'

Bildiğin her şeyin, sevdiğin adam dahil yalan olduğunu öğrendiğin bir dünyaya gözlerini açtığında ne yapardın? Kaçar mıydın? Yoksa o gerçeğin seni ezmesine mi izin verirdin? Ben kaçtım.. Leyla titreyen ellerini metal masanın üzerinde duran su bardağına uzandı. Elleri zangır zangır titrerken karanlık camdan onu seyrettiklerine emin olduğu için oraya bakamadı. Masaya doğru düşen sarı ışık karanlık odayı yarım aydınlatıyor bu durum stres seviyesini arttırmıştı. "Leyla hanım, Çeto yani Çetin Çakır ile en son ne zaman görüştünüz?" dedi polis memuru. Leyla başı eğik bir şekilde önünde duran dosyaya baktı. Sevdiği adamın elinde rakamların bulunduğu bir resim, bir suçlunun resmi.. "Geçen hafta, cuma günü. Kocamı neden arıyorsunuz?" dedi Leyla korkarak. Polis memuru tam karşısına oturdu ona ağır ağır bir bakış attı. "Leyla hanım siz Çetin Çakır'la evli değilsiniz" "Ne?"

"Benim adımın değdiği yerde, ya boyun eğilir ya da toprağa girilir..." Yaman Beykurt

Bir kız düşünün; 5 yaşından beridir sevgi kırıntısı bile görmeyen. Hep hor görülen. Ezilen. Ailesi olmasına rağmen kimsesiz olan bir kız. 5 yaşından beri hayatı zehir olmamış gibi 17'sinde kan bedeli olarak giden bir kız. ÂŞÎR ŞÊWİ ŞÊXÂN. Bir tane adam düşünün; Sert. Kaba. 17 yıl önce dedesini kaybettikten sonra ailesi hariç herkese kin beslemis bir adam. Kan bedeli olarak aldığı kadının ruhunu, zihnini ve bedenini öldürmeye yemin etmiş bir adam. ÂGÎR ŞÊRWÂN YÊSNÂR Bu nefret aşka dönüşürmü bilinmez lakin bu uğurda çok can yanacağı belliydi. Adam kadının ruhunu, zihnini ve bedenini öldürmeye yemin etmişken bilmiyordu ki; Kadının ruhu, zihni ve bedeni zaten ölmüştü.

Aşkın sonu daima pişmanlık mıdır?

Hayat insanı bazen tek bir soruyla sınar. Kadere kafa tutabilir misin? Bazen ise, onlarca soruyla... Çocuk sahibi olamayacağını öğrenen genç bir kadın, kaderine isyan ederse ne olur? Hayatı uçlarda yaşayan, yaşamı boyunca hiç sevilmemiş, kuralsız bir adam; güvensizliğin aşılmaz duvarlarla ördüğü hayatına ve kurallara hapsolmuş bir kadına, koşulsuz ve sonsuz sevgiyi öğretebilir mi? Hayatın yorduğu ruhlar bir araya gelebilir mi? "Ben seni, senin benimle cehennemde yanmayı isteyeceğin kadar çok seveceğim..." Sina, siber dünyadan gerçek hayata, dolu dizgin, tüm duyguları yaşatan, gerçekçi bir roman. Ve bu sadece bir başlangıç...

Hızla açılan kapıyla cama yaslı kafamı kaldırdım. İrkilmiştim. Ona doğru dönmedim. Bu evde bu odaya ondan başka kimse bu şekilde giremezdi. Hoş, bir süredir kimse giremiyordu. Yanıma doğru gelip yüzümü ona dönmemi bekledi. Aldığı sesli nefeslerden sabrının sonunda olduğumu anlıyordum. Gülmek istedim. Sabır? Onun bana hiç göstermediği bir şeydi. Beni yanıltmadı. Sertçe çenemden tutup yüzümü ona doğru döndürdü. "Bayılıyorsun değil mi? Beni sinirlendirmeye bayılıyorsun. Kaç defa daha söyleyeceğim? Ben odaya girdiğimde yüzüme bakacaksın." Sertçe ittirdi beni. Alışmıştım. "Kimden yüz buluyorsun he? Kime güveniyorsun." Kime mi güveniyorum? Kimseyle görüşmeme izin vermezken bu nasıl bir soruydu? Cevap vermemem daha çok sinirlendirmiş olsa gerek ensemdeki saçlara asıldı. "Ne o? Yine her zamanki gibi cama yapışmışsın." Saçlarımı daha kuvvetli çekince inledim. "İyi izle. Dışarda geçen, akıp giden bu hayatı iyi izle. Çünkü sana bu evden, bu odadan başka yer haram." Yüzünü yüzüme yaklaştırırken fısıldadı. "Ama sakın hayallere kapılayım deme. Çünkü her gece o hayalleri başına yıkmaktan büyük mutluluk duyarım." Sözleriyle birşey demek istedim. Ağzımı açıp cevap vermek istedim. Ama yapardı biliyorum. Yapıyordu çünkü. Artık beni tanıyordu. Hayallere kapıldığımı biliyordu. Her gece bana kim olduğunu gösterip dünyamı başıma yıkıyordu. Aldığım solukları boğazıma diziyordu. Kaçış yoktu.