Babasının intikamını almak için yola çıkan genç bir kadın, bu yolda herkesin adını ağzına almaktan çekindiği Zehir'in zaafı olursa ne olur? Bir kadın, nefretle beslenen ve bir adam, kadını güç kaynağı haline getiren. Ters köşelerin birbirini kovaladığı, aşk ve aksiyon dolu maceramıza hazır mısınız? Düşüncelerim birer şeytandı beni sonsuz uçuruma iten. Aklım bu uçuruma sürüklenmeye razı geldi çünkü sebebi benim cesur kişiliğim ve her şeyden evvel bir Zehir'e yer açan korkusuz kalbimdi; ben bu uğurda her şeyi göze almıştım, ölmeyi de öldürmeyi de. "Bu doğru," dedi başını çevirirken, bazukayı omzuna yasladı ve nişan aldığında "Bizden herkes bedelini ödedi, ben ödedim, şimdi ödetme zamanı." diyerek ateşledi. Büyük bir patlama, büyük bir yangın ve büyük bir kaos; her şey buraya kadar değildi, her şey yeni başlıyordu, sahne artık gerçekten de Pusat Zehir Ulubey'e aitti. Bazukayı elinden bıraktı, sigarasını son kez içine çekip tükürürcesine yanan fabrikaya doğru fırlattığında "İşte şimdi," dedi daha çok kendi kendine söylenir gibi. Bana döndü, sırtındaki silahı yere atarak iki adımda dibime kadar geldi. Tam karşımda durduğunda elimdeki silahı aldı, kendi silahının yanına attı ve elini yanağıma yasladı. "Seni öpeceğim, Beyaz Şeytan." Yaralı kolunu belime sardı, beni kendine yasladı. Kalbim delicesine atmaya başladığında nefes alamadığımı hissettim. "Tüm her şeyin sonunda değil, tüm her şeyin ortasında; seni bu yangında öpeceğim, dudakların dudaklarımda kavrulacak. O an anlayacaksın, bu ateş aslında senin için." ⚠️ 𝖄𝖊𝖙𝖎ş𝖐𝖎𝖓 𝖔𝖐𝖚𝖗𝖑𝖆𝖗 𝖎ç𝖎𝖓𝖉𝖎𝖗.

-KORKU YOK- ŞİMDİ HEM WATTPAD HEM DE TÜM KİTAPÇILARDA Aşk# 1 / 14.05.2021 Romantizm#1 / 21.05.2021 Bilimkurgu#2 / 03.06.2023 "NOT: Kurgumuz Ritim Sanat Yayınları tarafından basılmıştır. https://ritimsanatyayinlari.com/urun/beyza-nur-kasap-seytan-ile-anlasma/ Buradan ulaşabilirsiniz. Herkesin naçizane desteği için teşekkür ederim." "Hadi bir anlaşma yapalım küçük kız..." Tek kaşımı kaldırıp gözlerine baktım. "Annem yabancılara güvenmemem gerektiğini söyledi." dediğimde kırmızı gözleri gözlerimde gezindi. "Hadi ama ben artık yabancı sayılmam. Üstelik sen öleceksin zaten, neden güvenmeye gerek duyuyorsun ki. Güvenme." Alt dudağımı sarkıtırken gözlerine baktım. "Nasıl bir anlaşma?" Lafımın üzerine bir dizi üzerine yere çöktü ve siyahlar içindeki elini uzattı ellerime. "24 yaşına kadar yaşa ve bana dünyada senden başka bir tane iyi insan kaldığını kanıtla." (ﾉ◕ヮ◕)ﾉ*.✧❤️✧ LadyReBeL

Lyra Veylin, sıradan bir okul gününde rastladığı bir masal kitabının ardında gizlenmiş bir geçidin varlığından habersizdi. Kitaptan yükselen bir ninni, onu kendi dünyasından koparıp Ethernatus Akademisi'ne sürükledi-beş elementin güçlerine göre yurtlara ayrılmış gizemli bir büyücülük okuluna. Ancak tören günü Kadim Kitap konuşmayı durdurdu. Onun içinde hiçbir element gücü bulamıyordu. Ne ateş, ne su, ne yıldızlar... Lyra, hiçbir yurtla eşleşmeyen ilk öğrenciydi. Peki ya Lyra'nin gücü henüz uyanmamışsa? Ya da... onun gelişi eski bir efsaneyi gerçekleştirecekse? Akademide arkadaşlık, sırlar, rekabet ve gizemli bir öğrenci ile yolları kesişen Lyra, kendi kaderini bulmak için yalnızca cevaplar değil, kendini de keşfetmek zorunda. Bilinmeyen bir evrende Uykuda bekleyen kadim bir güç. Ve her satırı karanlıkla yazılmış, unutulmuş bir masal. Bazen ait olmadığın yerde bile seni kaderin bekler. ___________________________________________ Bu isimde yazılmış ilk kitaptır.Tüm hakları bana aittir. Çalıntı veya alıntı olduğu anda yasal işlem başlatılacaktır.

Eve dönüşüm bir sürpriz olacak, annem, babam ve abim fazlasıyla şaşıracak ve sevineceklerdi. Onlara sıkıca sarılacak sonrasında annemin sıcak yemeklerini yiyecek, yatağımda huzurla uyuyacaktım. Planlarım bunlardı. Nereden bilebilirdim ki annemin ve babamın soğuk tenleriyle, atmayan nabızlarıyla karşılaşacağımı. Canım yandı. Canım anne ve babamın cesedini gördüğümde çok yandı. Katil... Onunla aynı evdeydim. Nefesi yakınımdaydı. Onu görmedim ama hissettim. Sonra karanlık çöktü. Uyandığımda bir not vardı yanımda: Saatlerce seni izledim. Yıllarca izleyebilirim. Çok güzelsin Tanrıça. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Her siyah gül, her not, her sessizlik beni biraz daha içine çekti. Her şey üzerime yıkılırken bir tek o sarsılmadı: Boran. Yeni hocam, yeni nefesim... Hayatım paramparça olmuşken, bana bakınca hâlâ beni görebilen tek insan. Ben artık sadece bir öğrenci değilim. Ben, av ve avcı arasındaki çizgide yürüyen bir hafızayım. Bir kadınım. Bir kız evlat. Bir tanığım. Ve belki... sıradaki kurbanım.