♣TUTSAK♣ {Kabadayı Hikayesi} ♣♣♣♣ "Ah benim güzel kızım, benim nadide çiçeğim... Kokun beni baştan yaratıyor, o kadar kusursuzca yaratılmışsın ki nereye baksan orası güzelleşiyor. Ah benim Arya'm. Sadece benimsin güzel kızım..." "Ben senin değilim! Ben hiç kimsenin değilim! Hastalıklı zihnin seni kör etmiş!..." Daha konuşacaken işaret parmağını dudaklarıma koyarak susma mı sağladı ardından ise mümkünmüş gibi daha da yaklaşarak, fısıltıyla "Sen öyle bir benimsin ki değil bir başkası sen bile inkar edemezsin Arya'm." Nefesim korku ile kesilirken, gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum. Lanet olsun, ben neyin içine düşmüştüm böyle? Sakat bir kızdım, yürüyemiyordum bile. Kendime daha hayrım yokken bu adam çıkmış beni bırakmayacağını ve sevdiğini söylüyordu. Nasıl bir aptaldı bu adam? "Gözümde o kadar çok kusursuzsun ki Arya'm, keşke gözlerimden kendini görebilseydin. Kahverengi gözlerinde tüm çiçeklerden bir bahçe görüyorum, kokun o tüm çiçeklerden oluşuyor, nefesin bahar esintisi, saçların benim cennetim, tenin gecemi aydınlatan Ay gibi parıldıyor. Ah Arya'm. Söylesene bana Arya'm, seni bu kadar delicesine sevmek ne kadar da akıl kârı? Çünkü ben burada akıllı olan bir şey göremiyorum, delirmişcesine seni sevmek istiyorum, çok mu şey istiyorum sence sevgilim?"

Bir dönem hikâyesidir. ** Elleri, iki göğüs oluğuma yaslı durdu. Kafasını, boynuma doğru indirdi ve omzuma kondurdu. Sıcak, solukları elbisemin üzerinden bile tenimi yakmaya devam ediyordu. Kor gibi yanan vücudum kendi ekseninde paralel bir şekilde dönüyordu. Onunla beraber bir bütün olmuştum. Sanki; herşey susmuş sadece onun sesi kulaklarımda dolanıyordu. O ses benim, bana ait olan tüm duygulara karşı koymamam için bağırıyordu. 'Varsam sana var hatun, yoksam sana' *** "Yazdığım ilk hikaye olduğu için yazım yanlışları olabilir."

"KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR!" 'KİTABIMDA KÜFÜR ETMEYİN!' Nadide ŞAN. Seyyid Ali YILMAZ. Bir silah, bir kaza, bir ölüm, bir intikam ve tutkulu bir sevda... *** Seyyid Ali, "Birincisi sana dokunmayacağım ve asla benim kadınım olmayacaksın!" Bunu demesiyle Nadide gözle görülür bir vaziyette rahatlamıştı. "İkincisi asla anamın sözünden çıkmayacak ve ona karşı gelmeyeceksin. Her ne derse yapacaksın." dedi Seyyid Ali. "Üçüncü ve sonuncu ise," dedi ve kıza yaklaştı. Kızın buram buram yasemin kokusu burun deliklerine dolmaya başlamıştı. Nefesini tutup, "Aileni unutacaksın!" der demez Nadide'nin kalbi acıyla kasıldı. Böyle bir istek olmazdı, olamazdı. Bu nasıl bir vicdansızlıktı? Mavi gözleri yaşlarla dolmaya başlamıştı. Başını iki yana salladı. "Hayır, böyle bir şeye hakkın yok!" dedi Nadide. Seyyid Ali kızın böyle cesaretle konuşmasına öfkelenmişti. "Senin o it babanın da beni babasız bırakmaya hakkı yoktu ulan!" diye bağırdı. Nadide irkilmiş ve sesli bir şekilde ağlamaya başlamıştı. O tüm bunları hak etmiyordu. "Benim babam... Babam hakkında doğru konuş!" dedi kekeleyerek. Korkuyordu amma söz konusu babası olunca, herşeyi unutuyordu. Sinirden gözü dönen Seyyid Ali ileri atıldı ve kızın omuzlarını tutup, onu sertçe sarstı. "Savunma lan o soysuz iti! Savunma!" demiş ve kızı yere fırlatmıştı. *** "Bu bir sabır ve emek hikayesidir."🌼 90'lar yılında Adıyaman'da geçen, tutkunu olacağınız bir hikaye. Kitapta 'yetişkin unsurlara' yer verilecektir. KURGUM TAMAMEN BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA VEYA KOPYALAMA DURUMUNDA GEREĞİ YAPILACAKTIR. Mavili Yazar 💙

Hikaye yetişkin okurlar içindir, yaş sınırlaması en az 18'dir!! Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür gerçek hayatla hiçbir ilgisi yoktur. Argo konuşmalar, yetişkin içerikler ve gece hayatı içermektedir! Eski dönem hikayesidir🍁