En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

Düşmüş Melekler Serisi Dördüncü Kitap 🧩 Salvatore Vitali, İtalyan mafyasını Capo Dei Capi'si ve FALAK isimli beş mafya liderinin bir araya gelmesiyle ortaya çıkan örgütün kurucusudur. Kara paralarını aklamak için satın aldığı adada bir otel inşa etmeye karar verir. Otelin ortaklığını üstlenen Haznedar ailesinden bir temsilcinin İtalya'ya gitmesi gerekmektedir. Kumru Haznedar, ailenin gözbebeğidir. Kabuğundan çıkmak, ailesine yardımcı olmak adına otel projesiyle ilgilenmeye karar verir ve kendini bir anda özel uçağının içinde Salvatore'a giderken bulur. Salvatore, gördüğü ilk andan beri Kumru'yu istiyor olsa da Kumru'nun geçmişi onlara köstek olur ve Vital'i ailesi her şeyi daha karmaşık hale getirir. Adada geçirecekleri süreyse ikisininde en büyük sınavıdır çünkü adam aşık, kadın ise inatçıdır. Ve onları bir arada tutan tek şey sorumluluklar olmayacaktır. Bir gece yarısı kucaklarına düşen bombalar patladığında Kumru ile Salvatore için başka bir seçenek kalmayacaktır.

Tamamlandı. Texting ama çokça hikaye... G.Simar: Yeni oyunun demo linkini gönderiyorum. Geri dönüşlerinizi bekliyoruz. Karel: Siktir oradan sokuk Karel: Yer mi Anadolu çocuğu Ünlü Twitch yayıncısı Karel Dijital oyun tasarımcısı Simar Birbirlerinin tam zıttı iki karakter.. Kader, iplerine sıkı bir düğüm atarsa? Şimdi söyleyebileceğim tek bir şey var, ne ben aptalım ne de o kötü adam... Turuncu aşk, mavi kelebek 🧡🖤 -- Ocak 2024

Gözümdeki yaşlar, elimdeki minik fotoğraf ile önümdeki denizi izliyordum. İnsan kendi canından olan birini kendinden koparmak ister miydi? Ben istiyordum. Çünkü o aynı zamanda başka birine aitti. Olmaması gereken birine... Veya olmaması gerektiğini düşündüğüm birine. Ayrılalı 2 hafta olmuştu. Daha doğrusu boşanalı. Ve benim bir seçim yapmam gerekiyordu. Bende o şartlarda kendimce en iyisini seçmiştim. İki kişi yaşadığımı bilmeden önce... Evet hamileydim. Ve şimdi karnımda sahip çıkmam, koruyup kollamam gereken 7 haftalık bir can daha vardı. Artık yeni bir seçim yapmam; ya onu benimsemem, ya da ondan vazgeçmem lazımdı. Ben onu kabullenmeyi seçtim, onun ne seçeceğini ise zaman gösterecekti... 09/08/23 hamilelik #1 12/08/23 ilişki #1 14/08/23 olay #1 21/08/23 boşanma #1 13/11/23 duygu #1 28/11/23 sevgili #1

Gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle sildim. Beni bu gece kendine ait kılacaktı. Benim karşı çıkacak gücüm yoktu, zaten karşı da çıkamazdım ki. Sırf kardeşimi o lanet olasıca yetimhaneden çıkarabilmek için kendi hayatımı, bedenimi, ruhumu acımasız bir adama teslim etmiştim. **** Karşısında ağlayarak, göğüslerimi gözler önüne sermiş geceliği yukarıya çekiştirip saklamaya çalıştım. Ama ne yazık ki fayda etmiyordu. Burnumu çekerek mırıldandım "Ben istemiyorum." Sarhoş olduğu her halinden belli olan histerik bir kahkaha dudaklarının arasından koptu. Başını geriye doğru atıp kahkahasına devam etti. İnci gibi beyaz dişleri gözler önüne serilmişti. Kahkahası birden kesilip, boynunda ki damarlar belirginleşmeye başladı. Yüzü eski sert haline dönerken bakışlarını yüzüme dikip, canımı yakan sözler zehirli dudaklarının arasından döküldü. "Ben istiyorum. Bu gece kollarımda sabahlıyacaksın." ****** Not; kitabın tüm hakları bana aittir. Kopyalanma veya çalıntı gibi bir durum olursa yasal işlemlere baş vurulacaktır. Wattpad'te bu isimde ilk kitaptır. 24/10/2020

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

Bir delilik haliydi.

[WATTYS 2022 KAZANANI] Parmağı omzumun üzerindeki belli belirsiz benlere dokundu. Ardından köprücük kemiğime kaydığında dudaklarım, bir nefese muhtaç kalmış gibi titreyerek açıldı. Koyulaşan bakışlarını gördüğümde göğüs kafesimin içindeki kalbim, hızlı bir takla atmıştı. "Ne yapacağım ben seninle?" diye mırıldandığında kısa saçımın tutamlarından birini parmağına dolamıştı. Güçlü eli, belimi sıkıca sarıyordu. Dudakları kulağımın üstüne dokunduğunda titreyen ellerim omuzlarına tutundu. Tüm günahlarım birleşerek bedenimi ve ruhumu ona emanet ettiğinde içimdeki şeytan gülümsedi. Ardından onun dudakları da kıvrıldı ve çenemi kavrayıp ona bakmamı sağladı. Bakışlarımız buluştuğunda; cehennemin tüm ateşleri ikimiz için yandı ve dudaklarından adıma işlenen zehir döküldü. "Vera." (TAMAMLANDI.) [14.03.2020 | 14.07.2021]