n3mesisss
--
Δεν ήταν ποτέ θέμα εξουσίας. Ήταν θέμα ελέγχου-και ποιος θα τον χάσει πρώτος.
Ο Μάξιμος δεν χρειαζόταν να υψώσει τη φωνή. Το όνομά του αρκούσε. Ψυχρός, ανελέητος, απόλυτα κυρίαρχος σε έναν κόσμο όπου τα λάθη πληρώνονται ακριβά. Οι αποφάσεις του ήταν νόμος. Και ο ίδιος, ασυγκίνητος από συναισθήματα ή τύψεις.
Η Άρτεμη δεν έμοιαζε με καμία. Οξυδερκής, απρόβλεπτη, αφοπλιστικά ήρεμη. Δεν προσπαθούσε να ξεχωρίσει-κι όμως, δεν μπορούσες να την αγνοήσεις. Δεν την τρόμαζε η εξουσία του. Την παρατηρούσε, την ανέλυε μέχρι που έγινε μέρος της.
Όταν οι δυο τους συναντήθηκαν, τίποτα δεν ήταν όπως πριν. Δεν ήταν πόλεμος. Ήταν πρόκληση.
Δεν ήταν έρωτας. Ήταν απώλεια ελέγχου.
Και οι δύο πίστευαν πως κρατούσαν τα ηνία.
Μα κάποιος πάντα λυγίζει πρώτος.
Και τότε, κάπου ανάμεσα στη λογική και την παράδοση, ανάμεσα στον φόβο και την επιθυμία, ακούστηκε ο πρώτος ψίθυρος.
Ο Ψίθυρος της Αβύσσου.
Μάξιμος - Άρτεμη