Mitthy FanFic De kroonprins is ongelukkig. Er is maar één persoon die hem weer gelukkig kan maken. Maar wat als hij en die persoon niet samen kunnen zijn. Vanwege de verplichtingen en regels. Matthy is de prins [kroonprins] Milo is zijn bodygaurd Raoul De Graaf: Vader Matthy - Koning Lieke De Graaf: Moeder Matthy - Koningin Koen en Robbie komen later in het verhaal voor. Maak je geen zorgen. Veel plezier met lezen☺️

"It's been good to know you. This goodbye felt worst of all. No defining closure. No instruction manual" Matthy en Robbie, zeven jaar waren ze samen geweest. Maar het was klaar. Hun wegen waren gescheiden, maar ergens is er hoop

Mabbie🫶🏻

Een geheime relatie is iets waar je 24/7 mee bezig bent. Continu op je hoede zijn voor anderen. Honderden smoesjes verzinnen waarom je net iets te dicht op iemand zit, en waarom je voor de zoveelste keer met iemand mee naar huis gaat na werktijden. Ookal kan je het geen relatie noemen, heeft hetgeen wat Matthy en Milo hebben er veel van weg. Knuffelen, kussen, samen films kijken en tot de late avonduren bellen. Willen ze ooit een relatie, of doen ze alles voor altijd stiekem? -Dit boek is geïnspireerd door het nummer 'Stiekem' van Maan en Goldband -Dit boek speelt zich af in deze tijd, ongeveer het enige verschil is dat zowel Milo als Matthy geen vriendin heeft.

'Waarom stond je te praten met de piloot' vraagt Raoul. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Die jongen op het vliegveld was niet zomaar een piloot, het was onze piloot. Geïnspireerd op 'Op Elkaar' van K3

Hij laat mijn lippen los en kijkt me met een kleine glimlach aan waarna hij me helemaal los laat en achteruit stapt. 'Ik zie je maandag kleintje'. Robbie heeft al 6 jaar een crush op zijn populaire schoolgenootje Milo, met wie hij eigenlijk nog nooit een woord heeft gewisseld. Maar wanneer hij zijn laatste trein dreigt te missen is het juist Milo die hem aanbiedt om hem naar huis te brengen. Een rit die meer veranderd tussen hen dan ze beide kunnen bedenken.

Dit is een Mabbie boek! De rest kun je vinden in mijn eerste deeltje!

Gebaseerd op het nummer 'hoe hou ik dit vast' van Bente en Bløf. Robbie een alleenstaande 32 jarige vader van een 12 jarige zoon, Matthyas. Moeder, tevens 'vriendin' van Rob is op 19 jarige leeftijd overleden na de geboorte van zijn zoon. Het appartement van hun is het thuis van Matthyas. Zonder papa is hij niks, maar de laatste tijd gaat het wat slechter met de jongen. Robbie besluit met zn 3 vrienden, tevens zn collega's samen te wonen. Matthyas moet mee en krijgt een eigen kamer, waar in het appartement geen plaats voor was. Alles wordt steeds donkerder voor de jongen, maar hij kan het niet tegen papa zeggen. Dalijk zet hij hem op straat of moet hij naar een psycholoog om te praten en dat wil hij al helemaal niet. Maar wat als Robbie er naar 1,5 jaar, dus op 13 (bijna 14) jarige van Matthyas erachter komt? Hoe reageert hij erop en zal Matthyas de juiste hulp krijgen, die hij wil, waar hij zich fijn bij voelt, maar vooral dat het de jongen helpt. Dat hij uit de donkere tunnel komt. En het enige wat hij aan papa kon blijven vragen was, 'hoe hou ik dit vast?'

Wanneer Matthy's ouders blijven zeuren over zijn vrijgezelle status, flapt hij eruit dat hij een vriendje heeft - oeps. In paniek vraagt hij zijn beste vriend Robbie om hem twee weken lang in Salou te "spelen" als zijn vriendje. Simpel, toch? Met een set duidelijke regels - geen gevoelens, alleen kussen als het moet, en vooral: geloofwaardig blijven - vertrekken ze naar Spanje. Maar tussen strandwandelingen, gefluisterde grapjes in het donker en net iets te echte zoenen, beginnen er scheurtjes te ontstaan in hun nepverhaal... en in hun muren. Want wat als alles wat begon als doen-alsof, verandert in écht?

"Wat nou als jij mijn tegenstander was?" Grijnst hij zacht. "Ik tennis niet," zeg ik snel, bijna verdedigend. De gedachte aan samen spelen met hem klinkt aantrekkelijk, maar niet realistisch. Hij leunt iets dichterbij, ik slik en lik mijn lippen terwijl ik juist wat naar achter ga zitten. "Kan ik jou niet leren tennissen dan?" Verbaasd kijk ik hem aan. Hoor ik dit goed? "In één week?" Terwijl Matthy bezig is met de administratie van het aankomende toernooi, komt er onverwachts iemand naar hem toegelopen met de vraag of er nog plaatsen beschikbaar zijn. Matthy moet hem teleurstellen en zegt dat al zou hij meedoen, hij geen tegenstander zou hebben. Milo doet daarna een voorstel om Matthy te leren tennissen in één week om zo mee te kunnen doen aan het toernooi. Terwijl Matthy zijn keuzes overweegt pakt Milo de pen uit Matthy's handen en laat hij zijn nummer achter. "Bel me."