Sinirle soluyup "Gerçekten sana aşık olduğumu mu sanıyorsun Rüzgar Türkmen!" diye bağırdım. "Evet öyle" diyip alayla sırıttı. "Senin gibi bir piç kurusuna aşık olacağımı mı sandın hah komikmiş!" Kulağıma doğru eğildi.Burnunu boynuma değdirdi.Nefes alış verişini tenimde hissedebiliyordum. Bana böyle yaklaşması tenimde...
Biz iki zıt kutup gibiydik.GÜNEŞ VE AY gibiydik.Tutulmamız bile saatlerce sürüyordu sadece. ''Neden bırakmıyorsun beni?'' ''Çünkü sana ihtiyacım var.Çünkü senin ışığına ihtiyacım var.Sen benim güneşimsin.Ben senin ışığına muhtaç bir ay gibiyim.Sen yoksan bende yokum.''