❝Cichy szloch towarzyszy Sigyn do chwili, w której zasypia, mocno przytulona do miękkiej poduszki. Poczucie winy towarzyszy Lokiemu do chwili, w której wschodzi słońce, oblewając swoimi ciepłymi promieniami cały Asgard❞ [Chronicles of Chaos: Part Two] © 2017 sookehh; five-part fanfiction with Loki & Sigyn (Marvel/Norse Mythology)

Opowiadanie z czasów kiedy miałem 14 lat, ostatni rozdział napisany w wieku lat 20 Jak myślicie. Co by było, gdyby Loki zamiast zrzucić Starka z wieży zdecydowałby się na inny ruch? Jak potoczyłyby się ich dalsze losy? Zapraszam na mojego alternatywnego frostirona. Niektóre dialogi, czy sceny są zmienione na potrzeby opowiadania. Mam nadzieję, że to opowiadanie przypadnie Wam do gustu.

Tony się tego nie spodziewa. Loki zdecydowanie nie ma tego w planach. Pepper naprawdę lubi tego łucznika ze wsi w Iowa. (c) jilliansgoddess 2017-2022

"Papieros jest doskonałym przykładem doskonałej rozkoszy. Sprawia przyjemność, a nie zaspokaja." Oscar Wilde

Jedna noc trwa zdecydowanie zbyt krótko. Wobec minionych wieków jest tylko mgnieniem. Nie wystarczy, by wylać wszystkie żale, ale by rozjątrzyć dawne rany nadaje się idealnie.

❝Don't you ever leave me alone, my war is over.❞ To była tylko chwila. Sekunda nieuwagi, która zaważyła na wszystkim.

❝This is the way you left me, I'm not pretending. No hope, no love, no glory, no happy ending.❞ Od początku skazani byli na porażkę. Wiedział o tym, lecz nie spodziewał się, że będzie ona tak bolesna.

Anthony stara się przekonać Lokiego, że taniec nie jest niczym trudnym. Loki ma dwie lewe nogi i bardzo niski próg cierpliwości. Czyli w skrócie, jak nauczyć tańczyć księcia Asgardu i nie popaść przy tym w traumę.

Tony Stark posiadał wiele sekretów, skrywał wiele blizn i dzielił sny z Mrokiem. Loki był jednym wielkim sekretem, maskował ból za zielonymi, pełnymi arogancji oczami i wywoływał koszmary. Człowiek przeciwko Bóstwu Dobro przeciwko Złu Sentyment przeciwko Idei Wieczny konflikt ujęty w trzyrozdziałowym, FrostIronowym wydaniu.

Loki, Stark, drabble - efekt nudy wywołanej czterogodzinną jazdą pociągiem