Historia dwóch kolegów z drużyny, których połączyła silna więź. Nie mogę wam powiedzieć jaka, ale zapewne domyślacie się o czym mówię. Niedowiary, że wszystko to za sprawą siatki do gry.

Trzecia część opowiadania "Chwyć Mnie Za Rękę" i "Zagrajmy Jak Dawniej". Czy Kageyama i Hinata dadzą radę w świecie dorosłych i ich miłość przetrwa mimo przeszkód? I czy ktoś może zdjąć te naleśniki z sufitu?!

4 część przygód Kageyamy i Hinaty, którzy dalej są w świecie dorosłych! Kageyama został zawodowym siatkarzem, a Hinata siedzi w domu z dzieckiem. Obaj dadzą radę przetrwać rozłąki i inne rzeczy dnia codziennego? Serdecznie zapraszam!

Wyzwanie od Noy'i prawdopodobnie zmieni życie dwóch nastolatków. Czy poradzą sobie w jednym domu przez miesiąc? Remake jest w trakcie. Przy rozdziale, do którego skończyłam przerabiać tekst jest notka. Dlatego też dalej mogą pojawić się osoby, których pochodzenie jest nie znane i itp. Z góry przepraszam za utrudnienia i postaram się skończyć jak najszybciej się da. Miłego dnia/nocy :3

Jest to kontynuacja ''Chwyć mnie za rekę''. Oby ta, jak i poprzednia część się spodobała. ********** ''Wszedłem na salę. Inni już robili okrążenia. Dołączyłem do nich. Po rozgrzewce zaczęliśmy trening. Wszystkie moje wystawy w stronę Tanaki i Asa były nieudane. Nie mogłem się na niczym skupić. W głowie ciągle były te okropne myśli. Serce cały czas bolało mnie i waliło bardzo mocno. Wystawiłem kolejną piłkę. Wyobrazilem sobie biegnącego w moją stronę Shouyou. Uderza i piłka ląduje na parkiecie. Jednak powróciłem do rzeczywistości. Hinata nie odbił tej piłki. Hinata nie przyszedł. Hinata nie skakał. Hinaty nie było.''