"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Diye sordu, sakin kalmaya çalışarak. Gözlerini yumdu kısa bir süre, sakinleşmek için. "BEN, SEN YAŞA DİYE KOKUNA HASRET KALMIŞKEN; SEN KENDİNİ NASIL TEHLİKEYE ATARSIN?!" Diye bağırdı. Sinirle gözlerimi kırpıştırdım. "Ben yaşayayım diye öyle mi?" Diye sordum, boş gözlerle. "Ya sen beni nasıl bıraktın? Nasıl?" Diye sordum, merakla gözlerine bakarken. "Annem öldü ya benim! Annem!" Dedim, sesim titremişti. "Benim sana ihtiyacım vardı, yaşamaya değil," dedim sertçe. Bakışlarım ifadesizdi, şuan ona olan sinirim, sevgimden daha fazla. Ne zaman terazi terse döner, o zaman ben ona sarılabilirim. Sinirle kollarımı iki yana açtım. "AL! YAŞIYORUM!" Diye bağırdım. Dudaklarımdan alaylı bir kahkaha döküldü. "Tabii buna yaşamak denirse," dedim. Baş parmağımı tam kalbine yasladım. "Korkaksın sen," dedim, hiç acımadan. Onu arkamda bırakıp odadan çıktım. Asıl benim hikâyem şimdi başlıyordu...

"Yer ve gök yer değiştirse..." "Sus lütfen," diye konuştum ellerimle onun kollarına tutunarak. Azer, sağ eliyle nazikçe çenemi tuttu ve hafifçe kafamı kaldırarak gözlerine bakmamı sağladı. "Yine de vazgeçmem senden," dedi yer yüzündeki tek gerçek buymuşcasına. "Öyle bir ihtimal yok." ••• •Yetişkin okurlar içindir. •Kitabın konusu ve kurgusu tamamen şahsıma aittir. Herhangi bir (ç)alıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Her şey normal görünüşlü bir adama yardım etmemle başladı. Onun benim şeytanım olduğunu bilmiyordum. Yoksa onu derin uykusundan asla uyandırmazdım. En uygun olduğu anda beni avladı. Hiç bilmediğim, dışardan normal görünen pahalı kafesin içine kapattı. Özgürlüğümün karşısında bana günah dolu teklifte bulundu. Ve şeytanımı her reddedişimde başıma neler geleceğini acı bir şekilde gösterdi. Şeytanımın teklifini kabul etmek istemiyordum. Çünkü onun kurduğu oyunda benden sadece bedenimi istemiyordu ruhumuda istiyordu. Beni korkutan en az şeylerdi bunlar. Asıl beni korkutan şey karanlığın içine çekildikçe bundan büyük zevk almamdı. Kendi karanlığım beni korkutuyordu.

Sen yaz saati uygulaması, Ben kış saati. Ortak bir takvimimiz bile olmadı. Seni bir saat ileri almışlar, Beni bir saat geri. Bu zamanlar yoksa bize düşman mı?

Bana nazik yalanlar söyle Usulca kır kalbimi Pişmanlık kekremsi, kurak bir tat bırakır kursakta Kaybolursan diye ezberle bıraktığın izleri Düştüğümüz karanlıkta yaralarımdan tanı beni Eftalya Gürel; fazla kiloları, başarısız akademik kariyeri ve kötü sosyal ilişkileriyle başarı basamaklarını hızla çıkan dünyaca ünlü keman virtüözü kız kardeşinin aksine ailesinin ayrık otu olarak yaşamını sürdürmektedir. Yarı zamanlı çalıştığı gazetenin bünyesinde haber yapmak için gittiği özel bir davette farkında olmadan kötü kurdun inine girer. Ortadoğunun en tehlikeli tetikçilerinden birisi olan 'Kesik' hatasız çalışmasını öngörülemez tehditlerle titizlikle ilgilenmesine borçludur. Ancak avlamak için peşine düştüğü kızın fotoğraf makinesinde bir sonraki hedefinin resimlerini gördüğünde elindeki kuzunun sandığı kadar masum olmadığını anlar ve onu da sorgulamak için beraberinde götürür. "Beni öldürecek misin?" "Bugün değil." Derler ki; kaçtığımız her savaş bir gün suret kazanır ve en çekici kılıkta karşımıza çıkmaya başlarmış. Hem birbirlerine hem de dışarıda patlak vermek üzere olan savaşa karşı dururken Ofelya'nın ortadan kaybolmasıyla Eftalya kendini geri dönülemez bir şekilde bu karanlık dünyaya kötü kurdun elini tutarak girerken bulur. "Güzellik beyhudedir Eftalya. Ona nasıl baktığına, nasıl algıladığına göre değişir. Sendeyse başka bir şey var; aradığımın farkında bile olmadığım bir şey.." 'İfade edilmemiş duygular asla ölmez, sadece diri diri gömülür ve sonradan daha korkunç şekillerde tezahür ederler.'

İlk yayım tarihi: 17. Nisan. 2021

Gastronomi öğrencisi olmanın birinci kuralı, yaptığınız yemeği ne kadar çok kişiye tattırırsanız ve ne kadar çok fikir, eleştiri alırsanız her seferinde daha iyi bir iş çıkarmanızdı. "Zehirlenmem değil mi?" Cık'ladım, "O kadarcık şeyden zehirleneceğini sanmıyorum." Bunu dediğimin akşamında telefonuma bir mesaj bildirimi düştü. Hastane yatağından bir poz; serumlu kol, solgun bir yüz ama buna rağmen zorlukla edilen bir tebessüm. Harbiden zehirlenmiş miydi? Hem de 𝘣𝘦𝘯𝘪𝘮 yaptığım yemekle? ╰┈➤ 17.02.2024 🪽 SESİ KESİLEN RUHLAR SERİSİ - I

"Tefeciden para alıp kaçarsam ne olur?" "Seni bulur." ⛓️ Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

(Tamamlandı) "Bende sana röntgenci diyeceğim." "Abartma, ses nereden geliyor diye baktım." "Namusum elden gitti." "Hamile de kalmışsındır sen şimdi!" "Evet, iki aylık oldu bile." "Denizatı!" "Röntgenci." Ben sinirle karşılık verirken o gayet rahattı, bu beni içten içe daha da sinirlendiriyordu. "Kaçakçı." "Oflaz." Dedi tekrardan sakince, ben iyice hararet yapmış araba gibi teklerken anlayamadığım için anında "Ne?" Demiştim. Elini uzattı "Düzgünce tanışalım, adım Oflaz." Tamam şimdi benimde adımı söylemem lazım sanırım bu kaçakçıya. Aynı şekilde elimi uzattım "Efil."

Sevdiğiniz adam bir cinayet işleyip cezaevine gireceği gece sizi terk etseydi... Bekler miydiniz? Yoksa onu sonsuza kadar unutmaya mı çalışırdınız? Ali, beni sevmediğini söyleyerek gitti. Sebepsiz yere bir cinayet işledi ve tek bir açıklama yapmadan sildi her şeyi. Sözleri hala kulaklarımdaydı "Sev sevdin. Ben sevdim. Şimdi ben sevmiyorum. Bitti." Bitti mi gerçekten? Yıllarca içimde taşıdığım yarayı açan oydu. Beni en çok seven, ama aynı zamanda en çok acıtan da... Ve şimdi, dört yıl sonra, aynı mahallede karşıma çıkmaya cesaret ediyordu. Geçmişin gölgesi peşimizi bırakacak mıydı? Yoksa bu mahallede iki kişiye birden yer yok muydu? "İki insan birbirini gerçekten severse araya ne kadar zaman girerse girsin,kimlerle neler yaşarsa yaşasınlar,elbet bir gün yeniden karşılaşırlar .Ya birbirlerini affedelerler çok sevdiklerinden; ya da asla affedemezler yine çok sevdiklerinden... Yayınlanma tarihi 30 Ağustos 2023 +18 sahneler ve görseller vardır!