Creepypasta Klasikleri
Creepypasta'nın asla değişmeyen klasikleri...
-Yine karşılaşacağız bir gün.Yine beni seveceksin Mavi.Sana yine kavuşacağım.Ve sen yine o eski utangaç masum kız olacaksın. -Ben sevmemeyi öğrendim.Kimsenin benim gerçeğim olmadığını öğrendim.Benim gerçeğim gökyüzündeki maviler.
[Diğer adı : Öğretmenimle evlenmek mi?] Yanlış doğruya dönüşemezdi değil mi? Tüm hayallerime küsmüşken, ufacık bir hatamdan dolayı kötü bir şekilde hayatıma yeniden sızdılar. Onları yaşamak güzel olsa da bir de gerçekler vardı. Tüm kafamı sorularla dolduran can yakıcı gerçekler...
Beynim sahip olduğum en değerli şeydi,ve en büyük düşmanım. Aklımın beyaz bir odadaki köşesinde diğer yarım okul sıralarındaydı. Bir yanım fotonların içinde diğer yarım olasılılıkların. Gerçek olan hangisiydi? Nasıl bu kadar eksik hissediyordum? Bu boşluk nasıl böyle ağır hissettirebiliyordu? Fakat o yıldızı hiç unutm...